Doopdienst 17 april 2022 – Hoofdlocatie
Dopelingen
Jezus is mijn verlosser. Hij is alles voor mij, en ik zou de wereld voor Hem geven. Hij vult het zwarte gat, de leegte in mij.
Ik heb altijd al het gevoel gehad dat ik hier op aarde niet pas, want ik hoor niet in deze wereld. Maar door Jezus voelde ik mij compleet, bij de Heer is waar ik thuis hoor, daarom kan ik niet zonder Hem.
Het geloof heeft mij alle antwoorden gegeven die ik zocht. Ik heb veel aspecten van de Bijbel heel kritisch uitgedacht en onderzocht. Ik ben altijd vastbesloten geweest om de waarheid van alles te vinden, hoe die ook mocht zijn. Want hoe zou ik toch kunnen leven als ik niet weet waarom ik er ben? Uiteindelijk ben ik tot de conclusie gekomen dat het een keuze is. Je kiest waarin je wilt geloven, en welke waarheid je wilt aannemen. Zo heeft God dit denk ik ook bedoeld; om in vrijheid voor Hem te kiezen. In God heb ik de waarheid gevonden. In alle opzichten klopt het. Hiermee bedoel ik niet dat op alle vragen al een antwoord is gegeven, want God verteld nog niet alles voor een reden. Maar alles wat Hij ons wel heeft verteld klopt helemaal, en ik ben dan ook volledig overtuigd van Zijn bestaan.
Mijn diepste verlangen is om bij God te horen, omdat ik zo ontzettend veel van hem houd. Met Jezus wil ik opnieuw opstaan om door hem geleid te worden. Ik zie enorm veel uit naar zijn terugkomst, waarvan ik geloof dat die zeer spoedig is, zodat wij met Hem mogen leven, en oog in oog met Hem mogen staan, en Hem volledig mogen kennen, zoals Hij ons door en door kent.
Mijn hart is van de Here, en van niets en niemand anders.
Joël Eskandar
Jezus is voor mij een vriend en een vader, iemand waarbij ik altijd terecht kan. Voor vergeving maar ook voor dank. Jezus heeft voor mij blijdschap en openheid gebracht. Tijdens de lockdown trok ik me steeds meer terug naar mijn kamer, maar eigenlijk ook geestelijk trok ik mij terug. Naar de kerk ging ik niet die periode, en ik raakte depressief. Mijn zus, Sharon, die zich al vorig jaar bij De Stadskerk heeft laten dopen heeft mijn ogen weer een beetje geopend.
Al vanaf mijn 18e denk ik erover na om me te laten dopen maar had natuurlijk genoeg klassieke smoesjes: Ik ben er nog niet klaar voor, ik wacht nog wel even, ik ben het niet waard- noem ze maar op. Maar nu zijn mijn smoesjes op, ik kan eigenlijk niet langer wachten. De eerste grote stap was dat mijn zus een voorstel deed om naar een Elevate conference te gaan. Vervolgens heb ik een fijne smallgroup gevonden en ga hier al een aantal weken naartoe. De tweede stap was vorige week, toen kwam ik er achter dat drie klasgenoten uit mijn klas van Social Work Christen zijn. Voor het eerst voelde ik me niet alleen.
Doordat ik Jezus’ voetsporen weer ben gaan volgen durf ik meer uit mezelf te vertellen dat ik Christen ben zonder dat iemand dat eerst zelf vraagt, voor anderen te bidden en ook voor mezelf meer te bidden. Tijdens een opdracht kwam ik de derde christen uit mijn klas tegen. We hadden het een beetje over het geloof en toen had hij het erover dat hij zich wilde laten dopen. Diezelfde week kwam het idee ook weer bij mij naar boven- en op dat moment wist ik het: Ik wil me zo snel mogelijk laten dopen! Achteraf realiseerde ik me dat het ook nog op Pasen zelf ging gebeuren- mooier kan het dus ook niet! Mijn verlangen in de relatie met Jezus is dat ik nog dichter bij hem mag staan en dat ik hem bewust op de eerste plek in mijn leven wil plaatsten.
Jelle Flokstra
Ik ben Jelle 31 jaar en vandaag ga ik mij laten dopen. Ongeveer 1,5 jaar geleden is Jezus in mijn leven gekomen en heb ik hem in mijn hart aangenomen. Onder andere door corona is mijn geloof een tijdje bekoelt. Echter ben ik er nu meer dan ooit zeker van: Ik heb Jezus nodig in mijn leven en wil mensen om mij heen graag kennis met hem laten maken.
Mijn hele leven lang ben ik op zoek geweest, er moet meer zijn tussen hemel en aarde. En ik zocht dit in van alles maar niet in het Christendom. Tot ik op mijn vorige werk in gesprek raakte over het geloof en vooral over Jezus. Wat betekende Jezus voor hen en waarom hadden zij Jezus aangenomen in hun hart. Ik ben meegegaan naar de kerk en voelde mij eigenlijk gelijk thuis. Deze manier van geloof en omgang met elkaar had ik nooit verwacht.
Ik voelde alleen maar liefde en voelde me echt aangeraakt tijdens deze voor mij 1e kerkdienst. Door de tijd heen ben ik gaan lezen en vaker naar de kerk gegaan en voelde ik de enorme liefde van Hem en werd ik echt geraakt door Hem.
Ik wil mij laten dopen om de oude Jelle achter mij te laten en een nieuw leven samen met Jezus te gaan starten.
God is er altijd voor mij ook op de moeilijkste momenten, ook toen ik voor Hem heb gekozen merkte ik dat ik aanvallen kreeg van de boze. Echter heeft mij dit niet van mijn stuk gebracht maar uiteindelijk mij alleen maar gesterkt in mijn geloof.
Ik wil iedereen bedanken die mij hebben geholpen en naast mij hebben gestaan afgelopen jaren, maar uiteindelijk heb ik deze beslissing zelf gemaakt en ben ik hier enorm blij mee. Ik ben dankbaar en gezegend met de mensen om mij heen. Ik ben nog steeds onderweg en mijn reis is nog niet klaar maar ik weet wel dat ik mijn nieuwe leven wil starten met HEM.
Aan het moment dat ik hier sta ging een lang proces vooraf.
30 jaar geleden ben ik in een christelijk gezin geboren en opgevoed. Ik ben als baby gedoopt en ik ben mijn ouders heel dankbaar voor de gelovige opvoeding die ik heb gehad. Eigenlijk heb ik altijd in God geloofd. Als kind, als tiener/puber en toen ik ging studeren. God was en is er altijd geweest en ik ben altijd wel serieus met het geloof bezig geweest. Op jonge leeftijd (ik was 14) leerde ik mijn vriend (nu man) Wouter kennen. Via hem kwam ik in aanraking met een andere kerk dan waar ik vandaan kwam. Toen kwam ik dus ook voor het eerst in aanraking met geloofsdoop. Wouter had zich toen al laten dopen en ik wilde graag gaan onderzoeken hoe het allemaal zit rondom dit thema. De jaren gingen voorbij en met name de laatste jaren ging ik er veel mee bezig. Al die tijd had ik het verlangen om definitief JA te zeggen tegen God, voor Hem en Zijn gemeente. Alleen de vorm waarin ik dat zou doen was voor mij een grote vraag. Uiteindelijk ben ik tot de conclusie gekomen dat de doop een teken van mijn geloof is. Ook ik heb gezondigd en ontbeerde de nabijheid van God. Maar dankzij het offer en de opstanding van Jezus Christus ben ik gered en vrijgesproken. Hierbij voel ik diepe dankbaarheid en grote vreugde. Jezus is mijn Verlosser, Hem komt alle eer toe. En Hij is de Heer die ik achterna wil gaan, die ik wil volgen. Zonder Hem ben ik niets en kan ik niets. Ik wil mij aan Hem toewijden en mijn leven samen met Hem leven. Mijn doop is een belangrijke stap in dit geloof, zodat alles en iedereen weet dat ik bij Jezus hoor.
Manon Koekkoek
Mijn naam is Manon, ik ben 20 jaar en zit al 13 jaar in De Stadskerk. Ik heb een jonger broertje en zusje en ben gezegend met lieve ouders die mij van jongs af aan hebben verteld over Jezus. In mijn opvoeding ben ik altijd vrij geweest om mijn eigen relatie met Jezus op te bouwen, hier ben ik mijn ouders erg dankbaar voor. Alhoewel ik het soms ook ontzettend lastig vond om de juiste keuze te maken. Ik heb al een lange tijd de wens om mij te laten dopen en heb veel bewondering voor mensen die deze stap durven te zetten. Ik worstelde zelf erg met de gedachte dat ik niet goed genoeg was om mij te laten dopen. Deze gedachte was zo sterk, dat ik mij bijna schuldig begon te voelen tegenover God als ik mij wél zou laten dopen.
Totdat ik tijdens een Kingdom Culture dienst hoorde dat er een informatieavond was over de Geestelijke Wereld. Op een bijzondere manier voelde ik erg de neiging om hierheen te gaan. Zo gezegd, zo gedaan. Ik ging samen met mijn vriend Nick naar de avond waar Mark sprak over de Geestelijke Wereld en de betekenis van de doop. We hebben daar voor ons laten bidden en op dat moment was het voor mij duidelijk. Ik wil mijn gedachtes loslaten en volop kiezen voor Jezus. Handelingen 22 vers 16 is voor mij een bevestiging van mijn keuze. Daar staat: “Waarom aarzel je nog? Sta op en laat je dopen!”
Ik vind het ontzettend gaaf dat ik mij mag laten dopen tijdens Pasen. Hét moment dat we mogen herdenken dat Jezus zijn leven heeft gegeven voor onze zonden. Tijdens het schrijven van mijn getuigenis kwam ik deze teksten tegen in de Bijbel; (Matteüs 28:19) “Ga nu op pad en maak alle volken tot leerlingen van Mij. Doop hen in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest” en (Mattheüs 28:20) “En IK BEN alle dagen met jullie, totdat de tijd van de wereld om is”. Dit was het eerste wat Jezus zei tegen zijn discipelen na zijn opstanding. Voor mij een belangrijk bewijs dat de doop het begin is van een nieuw leven.
Ik ben er klaar voor om voor eeuwig bij #teamJezus te horen!
Jezus is mijn leider, elke dag opnieuw sta ik op en vraag ik hem om hulp bij de dag die voor me ligt.
De eerste jaren van mijn leven ben ik opgegroeid met geloof. Helaas kwam hier op mijn 9e jaar op een verdrietige manier een eind aan. Daarna is er altijd een onvervuld verlangen in mijn hart geweest. Als tiener kon ik dit niet duiden, wel kocht ik toen een bijbel. Toen ik voor de eerste keer zwanger was, werd mijn verlangen groter en mijn zoektocht concreet. Heel erg vanuit ratio en hier hoorde ook twijfel bij. Mijn geloof won het van de twijfel en in 2012 heb ik belijdenis gedaan in een PKN gemeente in het dorp waar ik woonde en heb mij samen met mijn kinderen aangesloten bij deze gemeente. Na een verdrietige periode in ons leven ben ik samen met de kinderen verhuisd naar Assen. Hier wilde ik de tijd nemen om een gemeente te zoeken waar wij ons echt thuis voelden. Ik kreeg de tip om De Stadskerk te bezoeken en hier was ik vanaf de eerste keer geraakt. Alles ‘’vanuit de ratio willen verklaren’’ verdween naar de achtergrond. Pijn vanuit mijn jeugd kreeg een plek en ik kon mijzelf steeds beter overgeven aan Gods leiding en leven vanuit het voorbeeld wat Jezus voor mij is.
Als ik terugkijk op mijn leven tot nu toe kan ik zeggen dat ik de leiding van God steeds heb ervaren. Juist ook in verdrietige periodes was Hij er voor mij en de keuzes die ik heb gemaakt hebben mij dichterbij Jezus gebracht. Hier ben ik dankbaar voor.
Ik verlang ernaar dat mijn relatie met Jezus zich blijft verdiepen. Mijn verlangen is groot om juist in de wereld van vandaag met hulp van de Heilige Geest van betekenis te zijn voor anderen. Ik hoop dat wij in ons gezin leiding mogen ervaren maar ook kracht en troost in moeilijke tijden. Ik hoop dat ik mijn kwetsbaarheid mag gebruiken om zo het talent wat mij gegeven is te gebruiken om de ander te helpen.
De reden dat ik me wil laten dopen is dat Jezus dit opdraagt in Matteüs 28:19-20. Daar staat: ‘Ga dus op weg en maak alle volken tot mijn leerlingen, door hen te dopen in de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest, en hun te leren dat ze zich moeten houden aan alles wat ik jullie heb opgedragen.’. Laatst kreeg ik de vraag of ik gedoopt was. Ik antwoorde dat ik als baby gedoopt was en geen reden zag om me als volwassene te laten dopen. Na dit gesprek ben ik specifiek gaan lezen wat er in de Bijbel staat over de doop. Tot mijn verbazing kwam ik geen enkel voorbeeld tegen van jonge kinderen die gedoopt werden. De doop gaat altijd samen met geloof en bekering van het oude leven. Je legt je oude zondige leven zonder God af door te sterven met Jezus. Vervolgens sta je op in een nieuw leven met Jezus. Toen ik hierachter kwam, kon ik alleen maar de conclusie trekken dat ik dus nog niet gedoopt was. Ik moest mij dus nog laten dopen. Daarom wil ik dit graag vandaag alsnog, om te doen wat Jezus ons zegt dat we moeten doen.
Jezus is de Christus, mijn redder en door Hem leef ik.
Het geloof is er altijd geweest en is van jongs af aan een rode draad door mijn leven. Ik ben als kind gedoopt en heb later bewust belijdenis gedaan. Ik ben mijn ouders dan ook dankbaar dat ze mij christelijk opgevoed hebben.
Vanaf mijn 14e sprak God tot mij, alleen wist ik toen niet dat een levende relatie met God bestond. Ik praatte wel tegen God en bad veel, maar ben pas veel later gaan ontdekken wat een relatie met God inhield.
Hier in de kerk ben ik aangeraakt toen er voor mijn man gebeden werd en in ene het gebed voor mij was, waarop ik antwoord kreeg op dat stemmetje dat zei ‘je bent niet goed genoeg’. Als je dan hoort dat je er wel toe doet voor God en dat je wel een kind van God bent. Die bevestiging maakte dat de tranen over mijn wangen stroomden van blijdschap.
Na een enkeloperatie heb ik een bijna-doodervaring gehad. Ik kreeg medicatie toegediend waardoor ik ging hallucineren. Toen in ene was er een helder licht en voelde ik Zijn aanwezigheid om mij heen. Hij gaf mij steeds een loflied in waardoor de hallucinaties tegen werden gehouden. Dit was een hele bijzondere ervaring. Ik voelde me letterlijk gedragen.
Ik ben op zoek gegaan in de Bijbel en tot de ontdekking gekomen dat de waterdoop de doop is zoals God bedoeld heeft.
Ik wil mij graag op de Bijbelse manier laten dopen, omdat er een bevel tot dopen is in Gods woord. En omdat ik met heel mijn hart geloof in de Vader, de Zoon en Heilige Geest. Dat Jezus ook voor mij aan het kruis gestorven is voor mijn zonden. Door de waterdoop wil ik met Hem begraven worden en met Hem weer opstaan in een nieuw leven waarin ik vervuld mag worden met de Geest van Christus en hierdoor kracht krijg om in dat nieuw leven te wandelen en steeds meer op Jezus te gaan lijken.
Ik verlang ernaar dat ik meer en meer op Hem ga lijken en dat ik dat ook uit mag dragen.
Mijn naam is Willanda de Vries. Geboren in een Katholiek gezin, groeide ik op met christenen en boeddhisten. Ik ben altijd wel spiritueel ingesteld geweest en gericht op het geestelijke. Ik geloofde altijd wel in God en dat Jezus, Zijn zoon, is geboren uit de maagd Maria. Ik volg nu sinds 3 jaar deze gemeente en sluit me aan bij hun diensten. Ik denk dat het door mijn tante Gepke kwam om te kijken naar een kerk hier in de stad. Ik weet, sinds ik God weer toegelaten heb in mijn leven, ik met recht kan zeggen dat God goed is. God is liefde. Sinds ik God toegelaten heb mag ik zeggen: ‘het leven lacht me toe’. God heeft me al uit zoveel benarde situaties gehaald. Zo hoorde ik Zijn stem, zag Zijn witte licht en zag Jezus, waardoor ik nu weet dat ik die God wil volgen en de weg van Jezus volgen en met een aanraking van de Heilige Geest tijdens doopdiensten en altijd als ik in de kerk ben. Ik weet dat ik afhankelijk ben van Hem.
Dank je wel.
Symkje Winkelhorst-van der Ploeg
Ik ben opgegroeid in een warm christelijk gezin, waar ik als kind werd gedoopt en later belijdenis deed. Door de jaren heen heb ik geleerd om bewuster met Jezus te leven. Van Hem ben ik afhankelijk en van Hem wil ik ook afhankelijk zijn. Continu blijft Hij mijn leven veranderen. Als ik voor keuzes sta die mijn leven opnieuw veranderen, dan probeer ik mij te laten leiden door Hem. Zo ook op dit moment.
Al een langere periode knaagde er een gevoel binnen in mij met het verlangen mij te laten dopen met de geloofsdoop, kopje onder. Een paar weken geleden maakte ik deze keus rationeel. Waarom niet? De Stadskerk voelt als een fijne plek met een mooie visie. Mijn man en ik zochten een plek om onderdeel van te mogen worden. Dit leek het juiste moment. Toch bleef er veel onrust in mij.
Ik reed door het natuurgebied vlakbij huis, toen ik God om een teken vroeg of ik de juiste keuze had gemaakt. Eerder die maand had ik daar een zeearend zien vliegen, erg bijzonder. Ik vroeg God om mij nogmaals die zeearend daar te laten zien. Anderhalve week verstreken en ik was mijn vraag alweer min of meer vergeten. En toen op een zondagmiddag, compleet onverwachts, op een locatie kilometers uit de richting, kwam hij daar groots over ons heen vliegen. God geeft antwoord.
Lieve en trouwe Hemelse Vader,
Mijn naam is Esther van den Worm. Graag wil ik bij U horen en U volgen. Uw Zoon Jezus verliet Zijn Troon om naar de aarde te komen en voor mijn zonden aan het kruis te sterven. Hij stond op uit de dood en liet zien dat in Hem niks onmogelijk is. Jezus heeft mijn leven betekenis gegeven. Ondanks dat U mij gezegend heeft met mijn leven hier op aarde besef ik dat dit nog maar het begin is en dat het leven hierna nog vele malen mooier gaat worden. Sinds ik U heb leren kennen, is mijn leven veranderd en ervaar ik een basisgeluk. Ik weet dat ik er niet meer alleen voor sta. Graag wil ik leven vanuit Uw liefde en genade. Ik kies voor U en daarom laat ik mij dopen.
Toetreders
Vanuit een diepe dankbaarheid kan ik zeggen dat God mij mijn hele leven al heeft vastgehouden en ik in Hem geloof. Rond de puberteit ging dit geloof ook echt leven, onder andere door de fijne jeugdgroep van de kerk waar ik op dat moment naartoe ging. Hier heb ik veel mogen leren over God en mogen ervaren dat Hij bestaat en heel persoonlijk dichtbij wil komen. Ik ben tot het besef gekomen dat Jezus ook voor mijn zonden is gestorven en dat Hij pijn heeft geleden aan het kruis, voor mij. In mijn plaats. Dit raakte me zo en heeft ertoe geleid dat ik mij op mijn 14e heb laten dopen. Jezus, die zoveel voor mij heeft over gehad dat Hij álles gaf, die Jezus wilde ik volgen als Heer. Sindsdien probeer ik, al struikelend, achter Jezus aan te gaan. Hem op nummer één te zetten. Zijn roeping voor mijn leven te ontdekken en uit te leven. Iets waar ik nog steeds in aan het leren ben. Ik hoop en bid dat God mij helpt om te blijven groeien en steeds meer te ontdekken wie Hij is, en wat ik mag doen in en met mijn leven om Hem te eren en steeds meer op Jezus te lijken. Zodat anderen door mij heen een beetje van Gods goedheid mogen proeven. In de jaren dat wij in De Stadskerk komen, ervaar ik het als een plek en familie die steeds meer als thuis voelt, die ruimte geeft om mijn talenten in te zetten voor Gods Koninkrijk, als een gemeente die gericht is op Jezus en achter Hem aan wil gaan en waar ik graag bij hoor en aan meebouw.
Ik geloof in God de Vader, in Jezus Christus Zijn Zoon en in de Heilige Geest. Ik geloof dat God Zijn Zoon Jezus naar de aarde heeft gestuurd en voor onze zonden is gestorven, ook voor mijn zonden, die ik heb gedaan en die ik, helaas, nog ga doen. Ik geloof dat de Heilige Geest mij dagelijks helpt om te zorgen voor mij en mijn gezin. Ik ervaar de kracht, ik zie het op momenten dat ik terugkijk. Op de moeilijke momenten is het soms lastig om te zien, maar op de rustige momenten daarna besef ik dan ineens, ja, maar God was er zeker wel bij en heeft mij daarmee geholpen. Misschien niet op de manier die ik voor ogen had, maar wel op de manier die God voor ogen had en beter was voor mij.
Ik heb het geloof als kind meegekregen van mijn ouders, maar vond het altijd lastig om het te “snappen”. Door christelijke jeugdvakanties werd het voor mij duidelijk dat het mogelijk was om God op veel verschillende manieren te ervaren en te aanbidden. Daar genoot ik enorm van, maar eenmaal thuis bleef vaak veel bij het oude.
Totdat ik van de PKN-kerk naar de Baptistengemeente ging. Toen ging er letterlijk een wereld voor mij open en heb ik de stap gezet om mij te laten dopen.
Na mijn scheiding had ik het gevoel dat ik het wel alleen kon, want er was toch geen hulp. Maar ook toen ervaarde ik dat het goed was om een nieuwe gemeente te zoeken en die vond ik toen ook in Assen.
Later heb ik Saskia Lauer leren kennen, en we kwamen er al snel achter dat we individueel, maar ook samen, het verlangen hebben om God te volgen en onderdeel te willen zijn van zijn gemeente. We hebben gekeken waar dit voor ons het beste kan en zijn samen uit gekomen bij De Stadskerk in Groningen. Ik ben enorm trots dat Saskia zich laat dopen en dat we samen mee mogen bouwen aan Gods gemeente!
Ik ben opgegroeid in een gezin zonder geloof. Mijn ouders stuurden mij naar een Christelijke school. Daar had ik een meester die van Jezus hield en door zijn verhalen wilde ik als kind ook graag bij de Herder horen. Als 10-jarige bad ik voor de familie, de kinderen op school…voor de halve wereld. Af en toe mocht ik met een vriendinnetje mee naar de kerk. Het verdween toen ik ouder werd.
Toen ik naar Groningen verhuisd was, was daar net een grote opwekking, begin 70 er jaren. Ik wist meteen, ik wil dat ook, bij Jezus horen. Na mijn bekering ben ik na ongeveer 3 weken gedoopt in het Paterswoldse meer. Ik was toen 16 jaar. We waren jong en hongerig naar de Bijbel en de Heilige Geest.
Mijn hele leven ervaar ik Gods genade. In mijn eerste tijd was er een angst dat ik door het leven Hem vergeten zou. Maar er is een diepe liefde en ontzag voor God. De Heilige Geest bewerkt dat zelf elke dag. Hij is trouw.
Paulus vindt het belangrijk dat je deel uitmaakt van een gemeente. Ik ben jarenlang naar de kring van Piet en Gea Rouw geweest. Dat was een fijne tijd. We hebben als kring ook de introcursus behandeld. Dat is praktisch want ik weet waar de gemeente voor staat. Ik wil graag deel uitmaken van een gemeente waar Jezus centraal staat. De perfecte gemeente bestaat niet, we zijn mensen die ook fouten maken, dat is overal. Ik heb verschillende scheuringen meegemaakt. Het is Gods genade die we nodig hebben om het samen te doen. De Community van Roden voelt als familie waar het veilig is.
Mijn verlangen is dat ik nog dagelijks mag groeien in het verstaan van Gods stem en in gehoorzaamheid. Dat ik Hem mag dienen. De tijd is kort en er is genoeg werk te doen.
Mijn naam is Grace, ik ben 49 jaar. Ik ben in Rio de Janeiro geboren, en ben sinds 1997 in Nederland. Ik ben getrouwd en ik heb 3 kinderen.
Vandaag ga ik toetreden in De Stadskerk.
Ik ben Katholiek opgevoed en in 2002 begon ik Jezus te volgen in een evangelische gemeente. Daar ben ik ook gedoopt. Omdat deze evangelische kerk niet meer in Groningen aanwezig is, begon ik De Stadskerk te bezoeken. Hier voel ik mij thuis.
Jezus is voor mij Het Leven Zelf. De enige Persoon die leven kan geven op de manier waarvoor het bestaat en bedoeld is.
Jezus heeft mijn leven veranderd want met hem heb ik geleerd hoe ik de ware liefde kan naleven: “Heb uw naaste net zo lief als uzelf.” Mt 22:39.
Jezus is mijn Perfecte voorbeeld.
Mijn wens en verlangen in mijn relatie met Jezus is dat mijn liefde zo groot mag worden als die van Hem en dat wij samen naar de hemel mogen wijzen voor ieder persoon die op mijn pad terecht komt. Amen.
Van kinds af aan ben ik opgegroeid met de bijbel, waardoor ik veel verhalen al onwijs vaak heb gelezen of gehoord. Recentelijk werd ik geraakt door een van die verhalen, namelijk de gelijkenis van de zaaier. Ik was er altijd vanuit gegaan, dat ik behoorde tot het zaad dat in vruchtbare aarde viel, maar ditmaal was ik er niet zo zeker van. Ik kon mij angstvallig goed identificeren met het zaad dat tussen de distels viel: zij die wel geluisterd hebben, maar door zorgen en rijkdom en de genoegens van het leven gaandeweg worden verstikt, zodat ze geen vrucht dragen. Het deed mij beseffen hoezeer ik een plek in mijn leven nodig heb, waar ik leer zorgeloos te leven en toegerust mag worden voor de vele (stressvolle) rollen die ik in mijn leven vervul (onder andere echtgenoot en vader). Een plek waar ik niet centraal sta, maar God en de mensen om mij heen. Een plek waar ik mag leren wat vrucht dragen inhoudt en dit op dezelfde plek kan oefenen. Het was misschien wel voor het eerst in mijn leven dat ik begreep waarom de kerk er ook voor mij was. Ik verlang ernaar onderdeel te zijn van een gemeente. In De Stadskerk voel ik mij thuis.