Dopelingen

Nina Mountney

Hallo allemaal

 

In het pleeggezin waar ik woonde ben ik voor het eerst met Jezus in contact gekomen. Hij heeft mij als kind naar zich toegetrokken en in die tijd was Hij mijn beste vriend. Toch begon ik verder weg van hem af te dwalen omdat ik in een strenge kerk gemeenschap zat en al die regels begreep ik niet.

Ik dank God dat Hij altijd bij me is.
Toen ik als kind door mijn ouders werd verlaten was Hij er.
Toen ik opgesloten werd en ik dacht dat ik alleen was in de isoleercel was Hij er.
Toen ik boos was op God voor wat ik allemaal moest mee maken en ik me ging bezig houden met new age praktijken het lezen van aura’s meditatie en tarot kaarten was Hij er nog steeds.

Toch voelde ik Hem een lange tijd niet en zocht ik naar iets om die leegte te vullen. Ik zocht het in relaties ik zocht het in vrienden en ik zocht het in alcohol en wiet. Maar niks vulde die leegte. Ik had kunnen verdwalen. Maar ik heb God opnieuw gevonden.

Januari 2021 na een heftige relatie ben ik op mijn knieën gegaan en heb ik beloofd aan God als hij mij zou genezen en kon laten zien dat Hij er echt is dat ik mijn pad zou volgen met Jezus en weer een relatie met hem zou aangaan.

Beetje bij beetje ben ik dichterbij Hem gekomen. In mei 2021 werd ik zwanger van mijn zoon Jazz en in mijn zwangerschap voelde ik me sterker dan ooit in mijn relatie met God. In oktober 2021 zijn mijn spirituele ogen geopend door God en ben ik opnieuw geboren.

De laatste weken heb ik veel spirituele gevechten en word mijn geloof op de proef gesteld. Ik zondig en daardoor schaam ik me voor God dat doet me denken aan Adam en Eva toen zij zondigden en zich wilde verstoppen voor God zo wilde ik me ook verstoppen.

Ik dacht dat het misschien nog niet de tijd was om me te laten dopen omdat ik God niet waardig ben. Maar toen herinnerde ik me dat Jezus niet naar perfecte mensen zoekt. Hij wil mij hoe ik ben en al mijn zonden zijn al betaald.

In Hem vind ik mezelf en met Hem alleen vervolg ik mijn pad ook al ga ik soms nog steeds de fout in ik kan altijd bij God komen.

Dit is juist het perfecte moment om mij te laten dopen en te laten zien dat ik voor Jezus kies!

Amen

Erwin Voogd

Het christelijk geloof heeft altijd centraal gestaan in de opvoeding van mijn ouders, daar ben ik erg dankbaar voor. In mijn tienerjaren verminderde mijn interesse naar het geloof en had ik andere prioriteiten. Mijn geloof was zwak. Mijn geloofsvisie veranderde toen ik op uitnodiging van mijn oom, tante en neef meeging naar de Reveilweek, een christelijke conferentie week. Een plek waar veel leeftijdsgenoten samenkomen en waar open gesprekken ontstonden over het geloof. De reveilweek had positieve invloed op mijn geloof. Ik merkte dat ik in deze week de aanwezigheid van God steeds meer ervaarde en bewust wou kiezen voor God. Reveil betekent ontwaken, dit was exact wat er met mij gebeurde in deze week. Maar na deze week viel ik vaak weer terug in mijn oude gewoonten. Ik verlangde naar een kerk dat leek op de reveilweek. Een jaar geleden leerde ik (samen met Annelin mijn vriendin) de centrumlocatie van de Stadskerk kennen, een omgeving wat lijkt op de reveilweek, een plek waar ik vaak naar verlangd heb. Daarnaast werd ik geconfronteerd met de doop. Ik vond dit een lastig onderwerp. “Waarom moet ik mij laten dopen? Ik heb toch al bewust gekozen voor God? Waarom moet er dan zoiets groots van gemaakt worden?” zijn vragen waar ik mee worstelde. Door gesprekken met Ruben mijn neef en het boek ‘de doop’ van Derek Prince heb ik mogen ontdekken wat de doop betekent. De centrale boodschap van het evangelie is Jezus plaatsvervangende lijden, sterven en opstanding, en onze navolging van hem daarin. Ik geloof dat bekering en geloof in God gepaard gaat met een reactie. God heeft de doop ingesteld voor de kerk, zodat iedereen die deel wil uitmaken van deze gemeenschap niet alleen met zijn mond deze waarheid beaamd, maar zich ook met zijn daden volkomen identificeert met Jezus’ dood, begrafenis en opstanding. Met mijn doop verkondig ik deze drie waarheden. Het is voor mij een stap van overgave, loslaten, bekering en navolging. Ik heb de doop een hele tijd uitgesteld. Ik zocht naar het perfecte moment, de piek in mijn geloof. Ik heb mogen leren dat een perfect moment voor mij niet bestaat. Dat is wat de doop ook is, imperfecte mensen die zich uitstrekken naar Gods genade. Ik sta hier vandaag om mijn oude leven achter te laten en met Jezus op te staan in een nieuw leven.

Toetreders

Victor Wojtasiak

Ik ben altijd christelijk opgevoed en aangemoedigd door mijn ouders om te zoeken naar wie God nou is. Al vanaf jonge leeftijd heb ik geweten dat God bestond en dat Hij er voor mij was, maar ik wilde niet leven alsof Hij bestond. Wanneer het puntje bij het paaltje kwam besloot ik in mijn tienerjaren dat ik het zelf wel kon en dat God eventueel mocht helpen bij de dingen die ik besloot. Tegelijkertijd bleef ik iedere zondag wel naar de kerk gaan en ging ik regelmatig naar christelijke kampen of dergelijke waar ik met een andere realiteit geconfronteerd werd. Die momenten waar ik wel meer met God bezig was waren wel altijd maar van korte duur.

Op mijn zeventiende veranderde dat. Er was een middag waar ik terug keek op mijn leven en besefte dat het objectief heel goed ging maar dat ik ongelukkig was. Al die christenen hadden iets wat ik wilde, maar het lukte mijzelf niet om het te creëren. Ik werd met mijn neus in de feiten gedrukt en ik gaf vol tegenzin toe dat het mijzelf niet lukte had en dat ik God nodig had. Toen heb ik een bijbel gepakt en vrij snel besloten dat ik mij wilde laten dopen. God heb ik de ruimte gegeven om te werken in mijn leven in plaats van zelf te beslissen waar Hij wel en niet mocht zijn.

Leven met Christus is niet makkelijker geweest, maar zoveel beter. Alles wat je opgeeft voor Hem geeft hij dubbel en dwars terug. De vruchten van Zijn Geest zijn beter dan altijd gefocust op jezelf zijn. Ik ben zo blij dat ik Hem heb weten te vinden.

Bente de Roode

Ik ben opgegroeid in Enschede in een warm Christelijk gezin. Mijn ouders namen me altijd mee naar de kerk, ook al had ik daar nooit zoveel zin in. Ook in mijn tienerjaren was ik er niet zoveel mee bezig. Ik was meer bezig met alcohol, feestjes en jongens. Totdat ik in 2017 uitgenodigd werd om een middag mee te gaan naar de sportcommunity van onze kerk. Eerlijk gezegd had ik vooral zin om te voetballen dus ging ik mee. Aan het einde van de middag was ik helemaal om! Ik vond het geweldig om met deze mensen op te trekken en te voetballen met de jongeren in de wijk. Zonder te weten wat de gevolgen waren sloot ik me aan bij het team. Het was een keuze die mijn leven heeft veranderd. Ik leerde dat Jezus een relatie met mij wou en dat geloven meer was dan het volgen van regels. Vanaf toen is mijn leven met God alleen maar gaan groeien. Ik werd uiteindelijk leider van de sportcommunity na het leiden van een meiweek. In 2020 kreeg ik steeds meer verlangen om mijn leven aan Jezus te geven. Daarom had ik de keuze gemaakt om me te laten dopen. Het was een bijzonder en spontaan moment waarbij ik echt ervaarde dat de Heilige Geest me riep. Mijn avonturen met God hebben nooit stil gestaan en er is veel gebeurd. Een van die dingen is dat ik een verlangen kreeg om voor Gods koninkrijk te werken. Ik heb echt ervaren hoe sport en geloof samengaan en daarom werk ik sinds een half jaar bij Next Move.

Ik kende al veel mensen hier in Groningen waardoor ik al veel bij de Stadskerk te vinden was. In het begin voelde het hier als thuiskomen. Jullie zijn een plek waar ik me fijn voel. Ik zie jullie hart en verlangen van meer van Jezus en dat maakt mij enthousiast. Ik kijk uit naar komende tijd waarin we veel mooie dingen gaan beleven met elkaar!