Dopelingen

Susanne van Oosterom

“Jezus Hij is overal,

Jezus is de goede herder,

brengt mij veilig naar de stal.

En wanneer je soms alleen bent

en je hart is vol verdriet,

denk dan aan de goede herder

Hij vergeet Zijn schaapjes niet. ”

– Jezus is de goede herder van Elly & Rikkert Zuiderveld

Ik heb altijd op God terug kunnen vallen. Voor mij is Jezus degene die er voor mij is, ook als alle andere mensen wegvallen en ik (het gevoel heb dat ik) er alleen voor sta, dan is Hij bij mij. Hij vergeet mij niet en zorgt voor mij. Voor mij is God Iemand die alles weet en overziet en uiteindelijk zal oordelen over het goede en slechte van de mensen. Ik kan bij God in gebed alle stress loslaten; God zorgt ervoor dat alles wel goedkomt.

” Zie je de wonden zo diep. De hand die aard’ en hemel schiep, vergaf de hand die Hem sloeg. De Man, die onze zonden droeg.” – Opwekking 268: “Hij kwam bij ons”

God kwam Zelf als mens op de aarde. God weet wat lijden is en lijdt met de mensen mee. God werd Zelf door iedereen verlaten en gedood, maar Hij liet zien dat de dood niet het laatste woord heeft. Hij was Zelf het levende woord en stond op uit het graf. Hij liet zien dat liefde overwint en dat mensen, als ze op Hem vertrouwen, uiteindelijk ook kunnen overwinnen. En daarvoor hoef je als mens niet alles te kunnen, je mag nederig en klein zijn, bij God kan ik kind zijn.

God mag me als mijn Vader leiden, ik vertrouw erop dat Hij weet welke weg de juiste is. Mijn leven is best zwaar geweest, mensen lieten me in de steek, mensen deden me pijn. Ik had geen vangnet waar ik op terug kon vallen. Toch bleef en blijf ik hoop houden dat het uiteindelijk wel goed komt en ik ben niet alleen, God gaat met me mee.

Ik hoop op een nieuw begin en op een gemeenschap waar ik op kan terugvallen.

Noreen Berkhout

Hendrik Jan Boven

Ik ben Hendrik Jan Boven.

Ik wil Jezus volgen!

Daarom wil ik mij laten dopen.

Voor mij is Jezus de weg naar God. Jezus laat mij zien wie Hij is. Hij is mijn verlosser! Jezus heeft mijn leven bepaald. Door hem ben ik wie ik nu ben, en door hem ben ik waar ik nu ben.

Ik zie God als mijn vader. Niet iets ver weg, maar dichtbij. Iemand die van mij houdt, in mij woont en er altijd voor mij is. Mijn leraar! (Steeds meer) wil Ik zijn zoals Hij. Zijn zoals Jezus. Ik verlang ernaar Dat mijn relatie met Jezus levend is en blijft groeien. Hem wil ik volgen. Daarom wil ik mij laten dopen.

Amgad Murshed

Amgad Murshid 1-6-2023

Ik was alleen in Jemen en iedereen was tegen mij. Ik was op zoek naar God, maar wist niet wie Hij was.

Na anderhalf jaar in Jemen sprak een stem tegen mij: (Noël Abdel Nour) zal naar je toe komen en hij zal je vertellen over Jezus.

Al mijn dromen waren spijkers + hout + een hamer, en dit waren geen nachtmerries. Later begreep ik dat Jezus aan het kruis voor mij is gestorven.

Op mijn vlucht raakte ik in de zee. Ik zonk, maar stikte niet. Ik zag voeten op het water en hij strekte zijn hand uit en haalde me uit de zee en ik had het niet koud.

In een droom zei een stem tegen mij: De Heer is mijn licht en mijn redding, voor wie zal ik bang zijn?

In het bos in Wit-Rusland verscheen er een beer voor me, en Jezus was bij me. Hij zei tegen me: “Ik heb je geleerd dat de Heer mijn licht en mijn redding is, dus voor wie moet ik bang zijn?” Toen verdween de beer. Er was ook een roedel wolven en die verdwenen.

Ik was moe en uitgerust. Het gaf mij geruststelling, en ik voelde geen spanning meer. Hij heeft mij opgeleid, geleerd en hij heeft mijn leven veranderd.

Een stem in de Arabische conferentie 2023 vertelde mij dat ik gedoopt moet worden zodat je ook je verloren zusters kunt redden.

Ik wist dat ik de Heer nodig had, maar ik wist niet dat het Jezus was.

Ik verliet mijn moeder, mijn familie, mijn kinderen en ook mijn erfenis vanwege de stem die tot mij sprak.

Toetreders

Marianne Renes

Als kind hield ik al veel van Jezus. Mijn puberteit was ingewikkeld: Depressies, angst en lichamelijke strijd wisselden elkaar af. Tot 2 jaar geleden. Ik vond m’n leven waardeloos, voelde me onbegrepen en kwam in een bore-out terecht. Ik bleek hoogbegaafd. Mijn gevoel van ‘anders zijn’ en ‘niemand begrijpt me’ klopten. Toch bracht juist dat me dichter bij God, want Hij begreep me wel. Kort daarna werd ik ziek en kreeg te horen dat ik niet oud zou worden. Daar was ik echter helemaal oké mee: Misschien was dit wel het plan wat God met mij had: vroeg bij Hem zijn. Een leugen, besef ik nu, want we leven niet voor de hemel: God wil Zijn koninkrijk nu al op aarde brengen! Na een volgende scan bleek de tumor weg. Iedereen om me heen was blij, maar ik werd nog depressiever: Blijkbaar had God iets anders voor ogen voor mijn leven, maar wat dan? Ik zat heel diep en zag ik het leven niet meer zitten. Totdat (heel paradoxaal) mijn nicht -onverwachts- zichzelf van het leven beroofde. Ik stortte al mijn vragen bij God uit en Hij tilde me boven de situatie uit. Hij liet me zien dat al die lichamelijke, mentale en geestelijke strijd niet zegt dat ik niks waard ben, maar dat het juist iets zegt over mijn waarde! Blijkbaar ziet de duisternis iets in mij wat ik nog niet zag! Vanaf dat moment gaf ik mijn leven volledig aan Jezus. Een vriendin vroeg me mee naar de Stadskerk en ik voelde me zo gezien en begrepen! Ik leerde Zijn stem steeds meer te verstaan, niet alleen meer mijn hart te luchten, maar ook te luisteren naar wat Hij over de situatie te zeggen heeft. Om ‘hineni’ te zeggen en alles uit handen te geven. Begin dit jaar stuurde God mij naar Israël. Ik moest gaan om mijn laatste beetje angst te overwinnen en me te laten dopen. Ik zit vol vuur. En nu is het tijd om Gods verhaal met mij uit te delen en mee te bouwen aan Zijn Koninkrijk.   

Hij is erbij. Hij geneest en bevrijdt. Nog steeds. 

Roy Kloosterman

Goedemorgen mijn naam is Roy Kloosterman en ik sta hier samen met mijn vrouw Marcella en drie kinderen, Alissa, Joëlla en Davey. Dat ik hier nu sta is al een wonder op zich te noemen. Een paar jaar geleden had ik nooit verwacht dat ik samen met mijn gezin lid zou worden van de Stadskerk. Ik kwam hier wel eens met mijn vrouw, maar ik voelde me nooit fijn op deze plek. Ik ervaarde veel veroordeling van de mensen in deze kerk, wat achteraf meer bij mijzelf lag dan bij de mensen in deze kerk. Ik kan wel zeggen dat ik nu een volledig ander mens ben dan toen. Een kleine twee jaar geleden begon deze grote verandering. In die periode zat ik behoorlijke in de knoei met mezelf en dat uitte zich onder andere door een burn-out. Ik begon veel vragen te stellen in mijn hoofd die gingen over de reden van mijn bestaan en andere diepe levensvragen. Op een gegeven moment zat ik in de auto en had ik mijn Spotify-playlist op staan. Hier stond mooie muziek in, maar zeker geen worship. Op een gegeven kwam er een nummer die ik niet kende voorbij, dus ik klikte hem door. Maar het nummer kwam telkens terug, dagen achter elkaar. Na een tijdje liet ik het lied staan en begon ik naar de tekst te luisteren en dit raakte me diep. Van top tot teen tintelde mijn lichaam. Achteraf bleek dit het nummer ‘Jireh’ te zijn. Met name de zinnen ‘I’m already loved, I’m already chosen’ raakten mij diep. Op dat moment belde ik m’n zwager om te vragen wat dit gevoel was. En hij zei tegen mij dat dit God was die mij wat wou vertellen. Daarbij wilde hij niks opdringen, maar hij daagde mij uit om dit te gaan onderzoeken. Dit ben ik gaan doen en ik heb veel vragen gesteld aan God. Op elke vraag die had kwam telkens snel een antwoord. Er gebeurde in een korte tijd heel veel. Het laatste duwtje kreeg ik op het moment dat ik koos om sinds lange tijd weer naar de kerk te gaan. Ik twijfelde hier erg over, maar bent toch gegaan. Ik vroeg God om een laatste bevestiging en ja hoor je raadt het al, welk nummer kwam voorbij in de dienst: Jireh! Op dat moment voelde ik enorm veel kracht van de Heilige Geest en heb ik mij aan Hem overgegeven. Na deze keuze is er ontzettend veel veranderd in mijn leven. Ik ben een totaal andere man voor mijn vrouw en een andere vader voor mijn kinderen. God heeft in veel voorzien – zoals bijvoorbeeld diepe vriendschappen die ik nooit eerder heb gehad. Mijn vrouw en vele anderen hebben lang voor dit moment gebeden en daar ben ik hun eeuwig dankbaar voor. Ik heb mij mogen laten dopen en wil me nu graag aansluiten bij deze gemeente. Ik wil me samen met mijn gezin inzetten om God te dienen en wij zien daar enorm naar uit.

René Ros

Wij , Gea en René , zijn gelovig, traditioneel- wettisch- opgevoed. In 2000 hebben we besloten een andere weg in te gaan omdat we beiden zagen dat het ook anders kon, moest. We zijn gedoopt in 2001. We zijn lid geworden van een baptistenkerk- Open Venster Appingedam, en in 2010 zijn we lid geworden van Waardevol Leven in Loppersum – evangelisch – Toen de voorganger met zijn gezin hier vertrok zakte alles in elkaar en zijn we gaan zoeken naar een andere gemeente. Eerst een jaar bij de stadskerk en na wat omzwervingen weer terug bij de stadskerk. We zijn wel eerlijk, het liefst gingen we naar Hill Song maar elke zondag naar A dam werd ons iets te gek. We zijn ook weer terug bij de stadskerk omdat onze licht verstandelijke plaagzoon het hier het fijnst vindt, hij kent kinderen van school en de zorgboerderij. Wij stellen Jezus in het midden van ons leven en willen Hem volgen. We beseffen dat dit gaat met vallen en opstaan maar we weten ook dat zonden ons niet worden aangerekend. We vinden het ook belangrijk om lid te zijn van een gemeente want je hebt elkaar nodig, zeker in deze tijd. En het is fijn zondags opgebouwd te worden en elkaar te ontmoeten. We gaan nu alweer meer dan een jaar naar de stadskerk en we vinden het tijd worden dat we lid worden.

Gea Ros

Wij , Gea en René , zijn gelovig, traditioneel- wettisch- opgevoed. In 2000 hebben we besloten een andere weg in te gaan omdat we beiden zagen dat het ook anders kon, moest. We zijn gedoopt in 2001. We zijn lid geworden van een baptistenkerk- Open Venster Appingedam, en in 2010 zijn we lid geworden van Waardevol Leven in Loppersum – evangelisch – Toen de voorganger met zijn gezin hier vertrok zakte alles in elkaar en zijn we gaan zoeken naar een andere gemeente. Eerst een jaar bij de stadskerk en na wat omzwervingen weer terug bij de stadskerk. We zijn wel eerlijk, het liefst gingen we naar Hill Song maar elke zondag naar A dam werd ons iets te gek. We zijn ook weer terug bij de stadskerk omdat onze licht verstandelijke plaagzoon het hier het fijnst vindt, hij kent kinderen van school en de zorgboerderij. Wij stellen Jezus in het midden van ons leven en willen Hem volgen. We beseffen dat dit gaat met vallen en opstaan maar we weten ook dat zonden ons niet worden aangerekend. We vinden het ook belangrijk om lid te zijn van een gemeente want je hebt elkaar nodig, zeker in deze tijd. En het is fijn zondags opgebouwd te worden en elkaar te ontmoeten. We gaan nu alweer meer dan een jaar naar de stadskerk en we vinden het tijd worden dat we lid worden.

Sandro Smink

Mijn naam is Sandro. Ik ben 26 jaar. Ik ben opgevoed door mijn moeder, en kom uit een christelijk gezin. Hoewel ik God mijn hele leven al ken, ben ik lang afgedwaald geweest. Door traumatische ervaringen in mijn jeugd, ben ik al op jonge leeftijd begonnen met drugsgebruik, en het plegen van delicten. Vanaf mijn 16e levensjaar werd mijn drugsgebruik een verslaving. Ik begon ook steeds vaker diefstallen en inbraken te plegen. Ik dwaalde steeds meer af van God, en mijn familie. Ik heb me rond mijn 20e nog wel laten dopen, maar het lukte me nog niet om vast te houden aan een christelijke levensstijl. Ik voelde me diep vanbinnen waardeloos en me niet waardig om liefde te ontvangen. Rond mijn 21e werd mijn gebruik zo heftig dat mijn moeder het niet meer kon aanzien, en ze verbrak het contact. In de maanden daarna werd ik dakloos, gezocht door de politie, en door een man van wie ik had gestolen. Ik was alles kwijt. Ik dacht niet dat ik deze periode kon overleven. Ik weet nog dat ik op een avond in wanhoop begon te bidden. Ik schreeuwde het letterlijk uit tegen God. Geef me alsjeblieft nog 1 kans! Help me om hier uit te komen! Als u dat doet zal ik mijn leven beteren! Een week later werd ik opgepakt en kwam ik vast te zitten. Toen ik enige tijd later vrij kwam, kreeg ik via de gevangenis een dak boven mijn hoofd, en weer contact met mijn familie. God is goed! Toch lukte het me de jaren daarna nog niet om van de drugs af te blijven, ik pleegde ook nog steeds veel delicten. Maar God heeft me met al zijn goedheid nooit laten vallen! Hij is altijd geduldig geweest, en zijn liefde is onvoorwaardelijk. Nu ben ik afgezien van een paar uitglijders al meer dan 2 jaar clean, heb ik al 2 jaar niet meer gestolen en is mijn band met mijn familie beter dan ooit. Net als mijn relatie met God. Ik mag nu voor hem leven en dagelijks zijn liefde ervaren. Halleluja!

Grace Kremer

Hallo! Mijn naam is Grace. Ik kom uit Amerika, ben 23, en ik ben vandaag precies een jaar met mijn lieve man John Kremer getrouwd. Ik ben in een Christelijk gezin opgegroeid en ik herinner me niet een tijd dat ik niet in God geloofde. Ik wist dat ik een zondaar was en Jezus nodig had. Toen ik tien was, mocht ik me laten dopen in mijn kerk in Amerika. Ik had er veel zin in. Ik dacht dat het echt leuk was om voor iedereen in de kerk te staan en te vertellen waarom ik in Jezus geloof. Ik zei tegen iedereen dat God heeft gezegd in Mattheus 28:19 “Ga dan heen, onderwijs al de volken, hen dopend in de Naam van de Vader en van de Zoon en van de Heilige Geest, hun lerend alles wat Ik u geboden heb, in acht te nemen.” Jezus zei: “ga dopen” dus deed ik dat. Wat is het volgende gebod? Maak discipelen. Ik zei toen dat ik dat zal doen. En ik heb dat geprobeerd in de volgende 13 jaar. Ik heb heel veel outreaches gedaan, theologie en cultuur gestudeerd aan de universiteit, en een stage in Montenegro voor 14 maanden gedaan. Heel veel. En ik heb gezien dat ik niet in eigen kracht discipelen kan maken. Alleen door mijn relatie met Jezus. Hij is de wijnstok. Dus toen hij zei “Ga dan heen.” Moest ik kiezen. Ga ik echt? Ik wilde in de wijnstok blijven, dus ik heb afscheid genomen van mijn gezin zodat ik kan gaan waar God mij zendt. Montenegro, Nederland, Egypte. Hij wil dat zijn naam bekend is. Hij verdient de eer, maar zo vaak wil ik mijn eigen leven – mijn eigen comfort, mijn gezin, mijn cultuur. Maar als ik dat gedaan zou hebben, zou ik jullie allemaal niet kennen. Ik zou nog steeds in Kansas wonen. Ik ben zo dankbaar dat ik lid van deze kerk kan worden. Het is geweldig. Maar ik wil jullie uitdagen. Als God jullie roept om iets te doen, laat je dan je eigen leven los en volg je Hem?