Dopelingen

Naomi Ramdhan

Ik ben altijd al met het geloof opgevoed. Ik ging altijd met mijn ouders naar de kerk, we lazen samen uit de bijbel, en we baden elke dag. Maar naar mate ik ouder werd heb ik het geloof links laten liggen. Ik las de bijbel niet meer, ik ging niet meer naar de kerk en bad meer uit routine. 

Nadat ik klaar was met de middelbare school merkte ik dat ik het mentaal moeilijk had. Ik had best veel negatieve gedachtes wat niet normaal voor mij was. Daarom had ik het besluit genomen om een tussenjaar te nemen in de hoop dat ik wat meer rust in mijn leven zou krijgen.  

In mijn tussenjaar heb ik Jezus opnieuw mogen ontdekken. Mijn tussenjaar begon namelijk in hetzelfde jaar dat corona in de wereld kwam. Daardoor had ik extreem veel tijd over voor mezelf, want naast werken kon ik niks anders doen. Maar, omdat ik opeens zo veel tijd had besloot ik weer de bijbel te lezen en wat serieuzer te gaan bidden. Naarmate ik meer tijd met Jezus doorbracht merkte ik dat mijn gedachtes kalmer en positiever werden. Ik begon steeds meer de drang te krijgen om een serieuze relatie met Jezus te ontwikkelen. 

Ook al heb ik na mijn tussenjaar nog steeds ups en downs gehad, is de drang om een relatie met Jezus te hebben alleen maar gegroeid. Ik ben bereid te om mijn leven aan Jezus te geven en niet meer voor mezelf maar voor Jezus te leven. 

Noor Rienstra

Hallo, ik ben Noor, ik ben 21 jaar. Ik ben niet christelijk opgevoed maar had altijd wel het gevoel dat er meer was, maar wat dat wist ik niet. Ik geloof nu ong. 1.5 jaar in God. Sinds ik in God geloof en het durf uit te spreken naar anderen heb ik vaak de vraag gekregen, “Wat is de reden dat je in God gelooft, wat heeft je precies overgehaald?”. Mijn antwoord daarop vond ik altijd lastig omdat ik mijn getuigenis met die van anderen ging vergelijken, want naar mijn idee hadden ze vaak een duidelijk antwoord gekregen of teken gezien.

Bij mij is het gegroeid, het was niet 1 ding dat me van de een op de andere dag heeft overtuigd. Eerst ging ik een aantal keer mee naar de kerk met m’n vriend omdat ik benieuwd was wat hij dan precies geloofde en wat er zo bijzonder aan het geloof was. Want ik dacht dat het altijd maar een klein gedeelte van het leven was.

Toen ik een aantal keer mee was gegaan naar de kerk dacht ik al gelijk, ja dit is het. Maar ik schaamde me om er vooruit te komen en ook omdat ik het gevoel had dat ik alle kennis van de bijbel eerst moest kennen. Toen heb ik het een tijdje zo gelaten en er niet veel mee gedaan, ik merkte na een tijd dat ik onrust ervaarde en het gevoel had om er meer in te verdiepen en uit m’n comfortzone te stappen. Nadat ik me er meer in had verdiept, door meer tijd eraan te geven door bijbel te lezen en veel te bidden, merkte ik dat mijn gebeden gehoord werden en dat er een bepaalde rust over me heen kwam. Een rust wat niet te omschrijven is, een geliefd gevoel. En dit door mijn hart te openen en te vertrouwen op de Heer.

Mijn geloof in God is gekomen door dat ik een band met de Heer heb opgebouwd, door hem elke dag beter te leren kennen en proberen om het elke dag weer beter te doen, te leren van mijn fouten. Door me te dopen wil ik laten zien aan God dat ik niet meer terugkeer, dat ik mijn leven aan hem wil geven en bij elke stap die ik maak, die samen met God wil maken.

Elise Töpfer

Mijn naam is Elise, 22 jaar. Ik ben opgegroeid in een warm christelijk gezin, waar ik als kind ben gedoopt. Daar ben ik mijn ouders erg dankbaar voor. Toen ik vier jaar geleden op kamers ging wonen in Groningen, ben ik lid geworden bij een christelijke studentenvereniging N.S.G., waar ik momenteel nog steeds lid van ben. Hier heb ik meer mogen leren over wie God is en wat Hij in mijn leven betekent.

In mijn leven heb ik tot nu toe veel zegeningen ervaren en weinig tegenslagen. Hierin zie ik de hand van God die mij leidt en beschermt. Ik ervaar Hem altijd als dichtbij. Zijn liefdevolle begeleiding vormt de rode draad door mijn leven en ik voel me ontzettend gezegend door Zijn genade.

Het afgelopen jaar heb ik meer geïnvesteerd in het versterken van mijn relatie met Jezus, en ik merk dat ik daardoor dicht tot Hem ben gekomen. In november tijdens een Kingdom Culture dienst begon er een gevoel te knagen met een verlangen om me te laten dopen. Ik ben deze verlangens gaan onderzoeken en voelde diep van binnen dat ik niets liever wilde dan deze radicale keuze te maken om mijn leven compleet aan God te geven.

Uit dankbaarheid voor alles wat Hij voor mij heeft gedaan, wil ik Jezus Christus volgen. Ik laat mij dopen om te kiezen voor een leven met Hem. In Hem ben ik geliefd en mag ik komen met mijn onzekerheden. Ik geef mijn leven aan Jezus en vertrouw op Zijn plan met mij.

Mirthe Hollander

Ik wil mij laten dopen, omdat God mij echt heeft laten zien wie hij is en dat ik het alleen red door op hem te vertrouwen. Ik was erg angstig en wist niet hoe alles zou komen, maar door te praten met God heb ik geleerd om op hem vertrouwen en hoe ik luister naar de stem van de Heilige Geest. Door dit vertrouwen heb ik een fijne relatie gekregen en zoeken wij hierin samen God. Ik wil graag aan God laten zien dat ik heel dankbaar ben voor alles en dat hij mij nooit heeft losgelaten, ondanks dat ik een periode vroeger niet veel met hem bezig was. Ik wil God volgen in alles wat ik doe en aan iedereen laten zien dat God mijn Vader is en dat dit de allerbeste keuze is die je maar kunt maken.

Lotte Van Der Laan

Ik ben Lotte van der Laan, 20 jaar oud en ben door mijn ouders opgevoed met het geloof. Bijna elke zondag ging ik mee naar de kerk, waar ik steeds meer mocht leren over God en wie hij voor mij kon zijn. Vanaf mijn 9e mocht ik mee zingen tijdens kinderdiensten en vanaf mijn 16e zat ik zelf met andere jongeren in een eigen band.

Van mijn ouders heb ik altijd meegekregen dat ik altijd bij God mocht komen met al mijn vragen, zorgen en lasten. Maar ook dat ik bij hem mocht komen als ik dankbaar was en me gezegend voelde met alles wat ik van Hem kreeg. Dit heeft mij altijd veel rust gegeven omdat ik wist dat er iemand was die ik kon vertrouwen en waar ik me veilig voelde.

Z’n anderhalf jaar geleden had ik de keuze gemaakt om een halfjaar stage te lopen op Curaçao. Iets wat de mooiste 5 maanden hadden moeten zijn werd voor mij een eenzame periode vol heimwee. Veel jongeren om me heen kende God niet en konden de keuzes die ik maakte niet begrijpen. Het was moeilijk om echte vrienden te maken en ik durfde niet mezelf te zijn. Elke avond bad ik tot God, niet wetende hoe ik die 5 maanden vol zou moeten houden. Ik was teleurgesteld in mezelf en begreep niet waarom mij dit moest overkomen. Hoewel ik me erg alleen voelde, wist ik toch dat God dicht bij me was. Juist de momenten waarop ik in de bijbel las of tot God bad, waren momenten van rust, zonder alle vervelende gevoelens. Toch werd het helaas niet beter en wist ik niet wat ik kon doen. Tot ik op een dag de volgende tekst tegen kwam: “Als het oude vertrouwde wegvalt opent God een nieuwe weg voor jou.” Ik realiseerde me dat ook al was dit misschien niet het pad dat ik had willen lopen, dat dit wel het pad was dat God wilde dat ik liep. Om zo erachter te komen dat ik God op elk moment van mijn leven nodig heb en hem wil blijven prijzen!

Ik laat me dopen omdat ik niet langer alleen door het leven wil gaan, maar ik wil een leven leiden samen met Jezus naast me. Want door de doop ben ik samen met Hem gestorven, begraven en weer opgestaan en weet ik dat ik door Hem bevrijd ben van mijn zonden!

Sanne Trinks

Mijn naam is Sanne Trinks en ben 24 jaar. Ik woon nu sinds een jaartje in de stad van Groningen. Hiervoor woonde ik in Drachten met mijn ouders en zusjes. Ik ben christelijk opgevoed, in een warm en liefdevol gezin waar God altijd centraal stond. Als baby ben ik door mijn ouders gedoopt en heb later belijdenis gedaan om kenbaar te maken dat ik voor Jezus had gekozen en Hem wilde volgen. Ik heb nooit getwijfeld aan het bestaan van God, maar dat God ook een diepe en persoonlijke relatie met mij wil en dat Zijn liefde voor mij niet te overtreffen is besefte ik pas later. Ik was wel met God bezig, maar er was altijd een maar… Ik wilde doen wat God van mij vroeg, maar tot op zekere hoogte. Ik wilde wel de weg volgen die God voor mij had, maar dat moest dan niet ten koste gaan van mijn eigen plannen en relaties. Ik dacht zelf wel goed te weten wat goed voor mij was of wat echte liefde was. De relaties die ik had konden niet breken, want ik had ervoor gebeden. Totdat het wel brak…
Toen leerde ik pas echt het hart van Jezus kennen, Zijn liefdevolle hart wat echt nooit zal falen en mij niet los zal laten. Ik begon de bijbel echt te lezen, ik leerde de Heilige Geest kennen en ging Jezus zien als mijn beste vriend waar ik altijd terecht kan. God leerde mij dat het in eerste instantie alleen om Hem gaat. Dat in Hem alles te vinden is wat ik
zoek. Ik leerde dat personen op deze aarde mij niet compleet kunnen maken, maar dat Jezus dat wel kan en wil. En nu ik dat weet verlang ernaar om steeds dichter naar Jezus toe te groeien, Hem steeds beter te leren kennen en om Zijn liefde te delen met de mensen om mij heen, zodat ook zij mogen ontdekken dat alle liefde die je nodig hebt in Jezus te vinden is.
Vandaag laat ik mij dopen omdat ik mijn leven volledig in Gods handen wil leggen en gehoorzaam wil zijn aan het gene waar God mij voor roept!

Lyke Van der Woude

Hallo, mijn naam is Lyke van der Woude en ik ben 20 jaar. Samen met mijn broertjes ben ik christelijke opgevoed door mijn ouders. Familie waar ik erg dankbaar voor ben. Ze hebben me van kleins af aan altijd mee genomen naar de kerk. Eenmaal in de puberteit gekomen kreeg ik veel vragen, waar ik geen antwoorden op kon vinden. Dit was voor mij zo frustrerend dat het een blokkade begon te worden. Langzamerhand zorgde dit ervoor dat ik steeds verder van het geloof begon af te staan. Ik bezocht wel met vrienden de Kingdom Culture’s, waar de Alpha cursus voorbij kwam. Deze heb ik afgelopen zomer gevolgd. Ik dacht bij mezelf: ‘God, als u nog wat met me wilt, moet u het nu maar gaan laten zien.’ En kreeg ik bij de Alpha cursus antwoorden op al mijn vragen? Nee, zeker niet. Maar ik voelde dat God mijn hand nog niet had losgelaten. Na de cursus begon het verlangen te groeien om weer wekelijks naar het huis van mijn vader te komen. En dit heb ik gedaan, hier in de gemeente van de Stadskerk. Eén van mijn Alpha leiders benoemde dat het leek alsof ik constant tegen de stroming van het water in aan het zwemmen was. En dat was precies hoe het soms voor mij voelde. Ik heb gekozen om niet langer tegen de stroming in te zwemmen, maar me mee te laten stromen. En het is misschien wel precies dat water waarin ik mij vandaag zal laten onderdompelen. Ik wil niet langer in mijn eentje mijn leven leiden, maar een nieuw leven dat ik in de handen van God mag leggen. Ik ben me ervan bewust dat ik Gods leiding nodig heb in mijn leven, dat ik de verlossing van Jezus nodig heb en dat ik de vervulling nodig heb van de Heilige Geest. Daarom zal ik mij vandaag laten dopen.

Zoals God altijd mijn hand heeft vastgehouden en vast blijft houden, ben ik van plan die van Hem niet meer los te laten.

Toetreders

Joshua Teeninga

Jezus is mijn redder, mijn koning en mijn God, Hij heeft mij uitgekozen en dankzij Zijn genade mag ik mijzelf Zijn volgeling noemen. Waar ik voorheen een leeg en doelloos leven leidde, heeft Christus mij de werkelijke waarde van het leven doen ontdekken. Hem wil ik volgen en aan Zijn koninkrijk wil ik bouwen. Dit is dan ook waarom ik wil toetreden tot deze kerk, om samen met jullie, mijn broeders en zusters, Hem te dienen en te bouwen aan Zijn koninkrijk. Dit alles tot eer van Zijn naam.

Aron van der Vijver

Het leven met God is een echt avontuur, met ups en downs, maar één ding weet ik inmiddels zeker: God is good, all the time, and all the time; God is good! 

Zoals velen van ons ben ik ook Christelijk opgevoed, maar het was pas in 2017 dat ik Jezus echt leerde kennen. Ik ben toen met een vriend via een organisatie naar Israël gegaan en heb daar de verschillende Bijbelse plekken bezocht. Dat maakte veel impact. Ik heb daar toen een prachtige Geestelijke reis mogen afleggen en merkte voor het eerst een sterke connectie met God na al die jaren. Ik voelde voor het eerst echt de aanwezigheid van de Heilige Geest in mijn leven. Daar hadden we toen ook voor gebeden. Het was voor mij een openbaring, alsof ik vanaf dat moment wist dat God ook echt van mij hield!

Na die reis, terug in de realiteit, ervoer ik opnieuw mijn ups en downs. Soms leefde ik volgens Gods wil, maar soms liet ik me weer meeslepen door wereldse zaken. Het voelde alsof ik twee meesters aan het dienen was. 
In 2019 besloot ik daarom naar Australië te gaan voor een Disciple Trainingship School (DTS). Daar heb ik God weer op een hele andere manier mogen leren kennen, namelijk op een persoonlijke manier. De tijd in Australië was echt belangrijk voor mij en m’n relatie met God.

Het hielp me mijn geloof te funderen op Jezus, onze Hoeksteen, en te ontdekken dat Hij me echt wil leiden in alle keuzes van dit leven. Ook ontstond er een wezenlijkere liefde voor Hem waarin ik besefte dat ik niet meer voor mezelf wil leven, maar echt voor Hem wil gaan!

 

Helaas verloopt het leven niet altijd even soepel. Hoe meer van God, hoe smaller de weg soms lijkt te worden… Dat besefte ik me pas echt toen ik terugkwam uit Australië. Ik heb periodes gehad waarin ik me verloren voelde, of dingen totaal niet begreep, maar er toch weer voor koos om op God te vertrouwen. 

Het kan soms een hobbelige weg zijn, maar keer op keer als ik weer een stap in vertrouwen zet richting God, mag ik opnieuw Zijn trouw en liefde ervaren! Hij is zo’n groot en machtig God! 

Ik weet inmiddels dat mijn fundament gebouwd is op Jezus en dat Hij altijd nabij is; ondanks de stormen van dit leven.
Ik heb besloten me aan te sluiten bij de Stadskerk Centrumlocatie omdat ik erachter ben gekomen dat ik veel dingen zelf wilde dragen. Ik vertrouw dan wel op God, maar vertrouw ik dingen ook toe aan mijn broers en zussen? Het lichaam van Christus is juist hetgeen wat mij de laatste tijd overeind heeft geholpen en ik zie dat ik de gemeenschap nodig heb om weer meer van God te ontdekken en standvastiger in het leven te kunnen staan. 
We kunnen dit niet alleen, vandaar dat ik vandaag ga toetreden.

Irene Arends

Ik ben Irene, 55 jaar, moeder van Bert, Esther en Stephan de Waal, getrouwd met Jakob Arends de vader van Marit en Lieke. Ik werk vanuit mijn eigen bedrijf als HR-adviseur / verzuimmanager en mediator . Daarnaast ben ik bezig met een master contextuele hulpverlening.

Ik ben als baby gedoopt en heb op mijn 21-ste heel bewust belijdenis gedaan. Ik heb altijd een sterk geloof gehad. Als kind heb ik het echter niet makkelijk gehad en als jongere heb ik tal van dingen uitgespookt die God onmogelijk kon goedkeuren. Er zijn dan ook periodes geweest waarin ik God losliet, maar Hij liet mij nooit los.

In 1955 ben ik getrouwd met de vader van mijn kinderen, maar ons huwelijk hield geen stand. In 2007 zijn we gescheiden, maar we bleven wel samen ouder. Vanaf toen ben ik God weer echt gaan zoeken en in 2010 ben ik gedoopt in de Bethel. Nadien werd mijn relatie met God beter dan ooit, al ging het leven niet over rozen.

Het grootste dieptepunt kwam toen de vader van mijn kinderen plotseling overleed. Zij waren toen 18, 16 en 12 jaar. Ineens stond ik echt alleen voor hun verdere opvoeding. Standvastig blijven vertrouwen op God als mijn maar ook hun hemelse Vader hield me overeind, ook al beruste dat soms echt op een wilsbesluit als mijn geloof op de proef werd gesteld en de hemel van koper leek.

God gaf mij kracht als ik me zwak voelde, herstel als ik averij had opgelopen, geloof op de momenten waarop het zo makkelijk was geweest om dat te verliezen, bevestiging op de momenten dat ik twijfelde, aan andere mensen, aan mezelf en soms ook aan Hem.

Bovenal gaf Hij mij Jezus. Ik hoef me nergens voor te schamen, ik hoef niet met een juk van zondebesef te leven, want Jezus is voor mij gestorven aan het kruis. Dankzij Hem heb ik nieuw leven gekregen, eeuwig leven. Met Jezus ben ik meer dan overwinnaar in welke strijd dan ook. In Jezus is mijn vertrouwen, mijn kracht, mijn geloof, mijn hoop, mijn alles.

Vanuit dat besef heb ik vanaf 2015 gediend in de Bethel binnen het jongerenwerk, maar nu heeft God mij geroepen om binnen de Stadskerk te gaan dienen vanuit mijn passie voor jongeren en voor Jezus. Dus: “Hier ben ik”.

Kim Sturing

Ik ben Kim en ik ben 20 jaar oud en ik kom uit Ten Boer. Toen ik 18 jaar was had ik het verlangen om een bijbelschool te doen en dit heb ik gedaan in Engeland bij Youth with a mission. Hier heb ik ontzettend veel geleerd en na mijn discipelschap trainingsschool heb ik nog een jaar als zendeling bij Youth with a mission gewerkt. God heeft mijn leven echt veranderd en toen ik 19 jaar was heb ik mij laten dopen in de zee. Nadat ik terugkwam van mijn tijd in YWAM, was ik op zoek naar een nieuwe kerk. Ik was erg veranderd en ook mijn waarden en normen. Ik ben op een nieuwe manier gaan kijken naar de bijbel en de wereld om ons heen. Ik zocht een kerk die radicaal achter Jezus aan gaat en niet alleen naar binnen maar ook naar buiten is gericht. En daarom wil ik graag lid worden bij de stadskerk. God is mijn vader die mij door en door kent, nog veel beter dan ik zelf. Hij zorgt voor mij en voorziet altijd. Eén ding dat God in mijn leven heeft gedaan, is dat hij mij bevrijd heeft van angst. Toen ik jong was worstelde ik met heel veel angst in mijn leven. Een van mijn angsten was voor het midden oosten omdat daar christenen worden vervolgd. Tijdens mijn bijbelschool gingen we op outreach naar het midden oosten, namelijk naar Jordanië. En toen we daar aankwamen kon ik alleen maar huilen van de angst. Ik vertelde het aan het team en ze baden voor me. Ik voelde Gods rust over mij heen komen en God maakte mij dapper. Een week later stond ik te evangeliseren in de hoofdstad van Jordanië. Iets wat ik me een week daarvoor nooit had kunnen bedenken. Ik blijf soms nog steeds gevoelig voor angst maar hiermee proclameer ik dat God mij helemaal heeft bevrijd!