Dopelingen

Sophie Kruizinga

Ik ben Sophie Kruizinga, 17 jaar oud. Ik ben door mijn ouders christelijk opgevoed en ik ga bijna mn hele leven naar deze kerk. Ik weet eigenlijk mijn hele leven al dat ik Jezus wil volgen. Maar vorig jaar gebeurde iets wat mij heeft laten zien hoe leven het zonder Jezus is. Vorig jaar kwam ik namelijk samen met een vriendin in een niet-christelijke vriendengroep. In het begin was deze heel leuk. Maar na een paar maand kreeg door een drugsdealer in de groep harddrugs de overhand. Ik zag mensen waarvan ik dacht dat het vrienden waren zichzelf verliezen in drugs. Tot het punt waar als mij drugs werden aangeboden en ik het afsloeg, dat er niet met mij werd gepraat. Achteraf kwam ik er zelfs achter dat meerdere mensen mij eigenlijk niet mochten en mij belachelijk maakten, puur omdat ik geloofde. Ik ben nu al een langere tijd uit deze groep. En nu merk ik echt het verschil in leven met God, en leven zonder hem. Ik heb me in die tijd met die groep heel onveilig gevoeld. Het was een plek waar ik niet mezelf kon zijn.

Ik heb een halfjaar terug met een jongen uit deze kerk een gesprek gehad over licht en duisternis. Hij maakte de opmerking: “duisternis is iets wat het licht niet verdragen kan.” En op dat moment waren m’n ogen geopend. Dat verklaarde waarom die mensen me niet mochten dan. Het geloof was te licht voor de duisternis die ik daar heb ervaren. En ik wil niet meer in die duisternis zijn. Ik wil voor de rest van mijn leven in het licht zijn. Jezus is een echte zekerheid voor mij geweest in tijden waar ik mij slecht voelde. ik geloof dat Jezus de weg, de waarheid en het leven is. Iemand die ik in mijn hele leven wil betrekken. Daarom kies is ervoor om me te laten dopen, en de rest van mijn leven hem te volgen.

Thomas Berghuis

Hoi mijn naam is Thomas ik ben nu 16 jaar oud. Toen ik ongeveer 11 jaar oud was sleurde een vriend mij me mee naar face-off om te gaan rond hangen met vrienden. Tijdens pauze stukjes en van face offers kreeg ik veel te horen over de bijbel en Jezus alleen maakte het me niet uit ik was daar natuurlijk niet voor de pauze stukjes en allemaal verhalen maar om te gaan rond hangen met vrienden. Elke keer dat iemand zat te praten over Jezus of de bijbel zat ik het niet te volgen het maakte me allemaal eigenlijk niet uit. maar op 1 avond zat ik thuis na dat ik terug kwam van face-off was het anders ik kreeg een raar gevoel een soort van prikkel door me hele lichaam heen een gevoel die ik niet kan uitleggen. Deze prikkel voelde ik vaker na dat ik terug kwam van face-off. Deze prikkel heeft me geïnteresseerd in het geloof. En wat het nou betekend om te geloven en waar deze prikkel nou vandaan komt. Deze prikkel is namelijk een gevoel die ik niet tot woorden kan brengen  een prikkel waar ik van begin te lachen te huilen een prikkel waar al me gevoelens gewoon van op los gaan. Ik ben dus toen langzaam gaan zoeken naar informatie over het christendom online en ook over wie Jezus nou is. Ik wilde vast stellen wat deze prikkel nou eigenlijk is. Ik had het er over bij face-off dat ik me heb zitten te verdiepen in het geloof. En niet lang daarna ben begonnen met zondag ochtenden naar de kerk te gaan en ben ik aangesloten bij een kring. En heb ik mogen ontdekken wat die prikkel was die prikkel was Jezus. Elke keer dat ik over hem hoorde en dat ik naar woorden uit de bijbel mocht lezen hoorde en voelde ik hem. Hij gaf mij de pracht van dit geloof. En dat is waarom ik me laat dopen zodat ik mij mijn leven mag geven aan Jezus

Joas Buitenhuis

Mijn naam is Joas, ben 16 jaar oud en woon in Drachten. Ik zit in 5 vwo op het Gomarus College in Groningen.

Ik ben opgegroeid in een prachtig gezin waarin Jezus altijd centraal heeft gestaan, ik ben daar erg dankbaar voor. Mijn ouders hebben me naar een christelijke basisschool gestuurd en elke zondag meegenomen naar de gereformeerde kerk. Altijd heb ik het geloof serieus genomen maar nooit was ik er echt mee bezig geweest, totdat een vriend mij meevroeg naar square, een jongerenweekend vanuit de baptistenkerk in Drachten. Daar heb ik voor het eerst de aanwezigheid van God mogen zien en ervaren. Worshipmomenten kan ik zo erg waarderen omdat ik geniet van de manier waarop God hierin mij en anderen aanraakt. Elke keer raakt dat mij en elke keer voelt het voor mij ook weer als een soort bevestiging van boven.

Ik ben dankbaar voor de relatie met mijn vriendin, mijn familie en mijn vrienden. In al deze relaties kan je zien en merken dat God centraal staat.

Er zijn verschillende momenten in mijn leven geweest waarbij ik God echt nodig had en om hulp heb gevraagd. Toen er voor mijn gevoel zoveel van me werd verwacht door school, vrienden en mijn vriendin wist ik het allemaal niet meer en viel ik terug op mijn Vader in de hemel. Ik ben toen gaan bidden en voelde iets wat ik eigenlijk niet onder woorden kan brengen. Er kwam ongelofelijk veel rust in mij en ik voelde letterlijk de steen van mijn hart weggaan, ik ben ervan overtuigd dat Jezus dat was die dat deed. Dit is en blijft mij voor altijd bij en dit helpt mij elke keer weer om te gaan bidden, als ik het moeilijk heb maar ook op de momenten dat ik dankbaar ben.

Mijn ouders hebben mij als baby laten dopen. Ik ben ze dankbaar dat ze die keuze hebben gemaakt. Voor mij betekent de kinderdoop nog steeds veel, het is niet dat die nu vervalt. Het feit dat ik als kind ben gedoopt is nooit een belemmering geweest om me nog een keer te laten dopen. Ik heb deze keuze gemaakt omdat zoiets in de bijbel staat, in Handelingen 19 werden mensen ook voor de 2e keer gedoopt.

Ik laat mij dopen omdat ik wil laten zien dat ik de keuze voor Jezus heb gemaakt.

Naomi Ciza

Ik ben Naomi,

15 jaar en ik doe 4 Havo. Ik ben christelijk opgevoed, en ga al mijn hele leven naar de stadskerk. Ik stond altijd al wel open voor het geloof, ik bad graag en vond de verhalen interessant die in de bijbel stonden.  Toen ik in groep 5 zat vertelde ik mijn moeder dat ik me eigenlijk al wilde wel laten dopen maar ik was natuurlijk nog te jong. Ik was verder niet heel actief in het op zoek gaan naar een relatie met God, maar ik had wel graag iedere avond voordat ik ging slapen. Het was bijna een gewoonte, maar ik bleef het gewoon doen. Toen ik wat ouder werd ging ik opzoek naar voldoening, geluk, rust en liefde.

Ik ging opzoek naar die voldoening zoals de meeste mensen zouden doen, maar dat was toch wel moeilijk want in alle dingen waar ik zocht, vond al die dingen maar tijdelijk. Op dat punt was ik volledig van God verwijderd en stond ik absoluut niet meer open voor een relatie met God, dat kwam door meerdere gebeurtenissen in mijn leven waardoor ik het gevoel had dat God er niet voor mij was. Mijn moeder wou dan wel voor me bidden dat de situatie beter werd maar ik weigerde omdat ik boos was op God dat hij er niet voor me was.

Daarna begon ik toch weer mijn geloof op te pakken, er was geen specifieke reden voor maar ik deed het gewoon. En dat was het punt dat mijn leven echt veranderde en dat ik Gods liefde enorm ervaarde, dat waar ik al die tijd naar opzoek was. Vanaf die periode ging het elke dag een stukje beter en met vallen en opstaan kwam ik dichter bij God. Toen besefte ik dat het leven wat ik nu mag leiden in de handen van God, het leven is waar zoooo ongelofelijk veel mensen naar verlangen maar gewoon niet weten waar ze het moeten vinden. Ik ben God dan ook enorm dankbaar voor de tijden dat het niet goed met mij ging want vanuit die diepte heeft God toch zaadjes geplant die later uitkwamen!

En ik wens jullie toe dat als jullie nog in moeilijke periodes komen, je vast mag houden aan God, hem mag vertrouwen en hem laten werken in jouw leven (denk aan Johannes 13:7)

amen! 

Eli Corbach

Hallo, mijn naam is Eli Corbach, ik ben 20 jaar en woon met mijn ouders en zusjes in Reitdiep. Al mijn hele leven ga ik naar deze gemeente. Ik ben dus ook gelovig opgegroeid. Mijn geloof was altijd wel aanwezig. Ik heb Jezus vaak mogen ervaren, vooral op moeilijke momenten, maar toch vergat ik Hem steeds weer en voelde ik me nooit goed genoeg, ook niet om me te laten dopen.

Begin 2024 veranderde mijn leven compleet. Mijn relatie ging uit en er kwamen veel problemen op me af. Verplichtingen en veranderingen stapelden zich op en ik voelde me overspoeld. Ik had nergens plezier meer in, voelde me nergens goed genoeg voor en maakte domme keuzes. Een diep gevoel van eenzaamheid overviel me en ik zocht wanhopig naar liefde. Ergens wist ik dat mijn diepste verlangen misschien wel naar Jezus was, maar ik wist niet hoe ik dit moest uiten.

In die periode ging ik voor één dag naar Opwekking 2024. De maanden daarvoor voelden zwaar en uitzichtloos, en die dag was niet anders. Ik voelde me eenzaam en niet goed genoeg en toen was ik ook nog eens zeiknat geregend. Ik wilde weg, maar zag dat er in de grote tent een dienst begon over vijf minuten. Waarom niet, dacht ik. De dag kon toch al niet erger.

Maar die dienst veranderde mijn leven. Ik voelde me intens geraakt en ik huilde echt alles eruit, wat zelden gebeurd. Maar, voor het eerst in lange tijd voelde ik me vrij van mijn last. Ik liep de tent uit, gevuld met een diepe liefde van Jezus, alsof ik alles aan kon. Sindsdien leef ik meer met en voor Hem. Ondanks dat ik nog steeds worstel met negatieve gedachten, weet ik nu dat betere tijden komen. Ik probeer liefdevol en vergevingsgezind te zijn naar anderen, zoals Jezus dat ook zou doen.

Jezus is mijn beste vriend. Hij stierf voor mij aan het kruis en heeft mij gered. Dat is de reden waarom ik mij wil laten dopen: om een nieuw leven te beginnen, voor altijd met Hem. Amen.

Thembeka Grimmius

Toen mijn lichaam nog geen vorm had , zag u mij al.  Nog voor dat ik geboren werd, wist u al alles van mij. En schreef het in u boek  Psalm 139: 16

Merit Jensen

Ik ben door mijn ouders christelijk opgevoed, maar heb God zelf leren kennen als een echte vader.

Het begon 2 jaar geleden, ik ging door een hele lastige periode. Ik zat in klas 2 en had weinig vrienden. Ik kon verder ook geen aansluiting in de klas vinden dus vond ik het niet leuk om naar school te gaan. Ik voelde mij in die periode heel erg alleen. Toen kwam ik een bijbeltekst tegen die mij heel erg raakte: Johannes 13:7 ‘Jezus antwoordde: ‘Nu begrijp je nog niet waarom Ik dit doe, maar later wel.’ Deze bijbeltekst leerde mij dat ik moest vertrouwen op de Heer omdat hij ook voor mijn leven een mooi plan had en alles goed zou komen, dit gaf mij houvast. 

In die periode daarna heb ik weinig gedaan met mijn geloof, maar steeds kwam die bijbeltekst weer bij me terug. Om wat meer in contact te komen met christelijke leeftijdsgenoten heb ik mij aangesloten bij Reflect. Ik ben zo meer in contact gekomen met het geloof en ik heb heel veel geleerd. Zo bouwde ik mijn geloof stapje voor stapje op. 

Afgelopen schooljaar ben ik in een leuke klas terecht gekomen en heb hele leuke vriendinnetjes gemaakt. Ik ben zo dankbaar voor al mijn vrienden en familie dat ze er altijd voor me zijn en mij zo blij maken. Toch miste ik iets in mijn leven en ik kwam er al snel achter dat dat God was. 

Afgelopen zomervakantie op NewWine heb ik Gods aanwezigheid gevoeld. Hij stond met open armen op mij te wachten en hij riep mij naar huis. Het vulde me echt van binnen en ik werd er zo blij van. Ik heb geleerd dat God een vader is die mij altijd zal liefhebben en mij nooit achter zou laten. Hij heeft met zijn plan mij dichter bij hem gebracht.

Ik wil met mijn doop samen met Jezus het graf ingaan en weer met hem opstaan in een nieuw leven. Waarin ik met hem mag lopen op het pad van God en kan groeien in mijn geloof. Een leven vol liefde van God die ik ook graag wil delen met de mensen om mij heen.

Elin Rodenboog

Hallo, ik ben Elin, ik ben 15 jaar en ik ben christelijk opgevoed.

Lisanne van der Veen

Ik ben Lisanne van der Veen, 15 jaar. Ik ben christelijk opgevoed en ging altijd met m’n ouders mee naar de kerk. Ik werd later erg nieuwsgierig naar het geloof doordat mijn broers erg enthousiast waren met sport en geloof in de wijk, ik ben vanaf toen me meer in gaan verdiepen. Twee jaar geleden was Square kamp daar werd ik aangeraakt door God, Ik was voor gebed gegaan voor leugens in je hoofd. Dit heeft me geholpen om Jezus beter te leren kennen. Ik ben daarna samen met mijn vriendin Laurin (die zich vandaag ook laat dopen)  in het geloof gaan verdiepen zo kwam ik bij het onderwerp doop. Ik vond dit een hele mooie opdracht van God en wou me ook zo snel mogelijk laten dopen. Ik was naar een infoavond gegaan dat gaf me erg veel zekerheid en haalde mijn twijfels weg. Daarom sta ik hier vandaag om de keuze te maken voor Jezus. Ik wil hem volgen en met hem de rest van mijn leven leiden.

Marjolein Siertsema

Ik ben Marjolein en ik ben 18 jaar oud.
Ik ben christelijk opgevoed, maar later dacht ik dat ik wel kon leven zonder God en maakte me druk om wat anderen van mij dachten als ik christelijk zou zijn, totdat het vorig jaar niet goed met mij ging. Ik had veel negatieve gedachten en angsten. Ik dacht dat ik iedereen om me heen was verloren. Ik werd heel onzeker, vond mezelf waardeloos en had geen hoop. Ik werd gevraagd om mee te gaan op Outreach en zei ja maar had nog veel twijfels over het geloof.  Hier werd voor de heilige Geest in mij gebeden en daarna voelde ik wat bijzonders, alsof God zei: ‘Ik zie dat je het moeilijk hebt maar het komt goed’. Diezelfde outreach zei ook iemand tegen me: “ik voel echt dat God ontzettend van je houdt“ dit raakte me. Hierna gingen we naar een kerkdienst waar het ging over een moeilijk en een makkelijk pad. Het moeilijke pad leidde naar God. Aan het eind werd gezegd voor welk pad kies jij? Op dit moment begon ik mij te beseffen dat ik volledig ja tegen God wou zeggen. Ik besefte dat niks meer goedheid heeft dan God en dat ik al mijn zorgen bij hem neer mag leggen en dat God in de storm er altijd voor mij is en zal zijn. Hierdoor kies ik ervoor om een nieuw leven te beginnen met God en mij te laten dopen.

Niels Bijzet

Hallo, ik ben Niels Bijzet en ik ben opgegroeid in een gelovig gezin waar ik erg dankbaar voor ben. Ik ben als kind gedoopt en vanaf mijn 10e komen wij in deze kerk.
Vanaf de middelbare school was ik eigenlijk niet echt met het geloof bezig en zat ik elke zondag achter in de kerk, maar het liefst ging ik eigenlijk niet naar de kerk.
Mijn geloofsleven is 3 jaar geleden begonnen op Opwekking. Tijdens een dienst in de jongerenzone raakte God mijn hart. Hierna raakte ik steeds meer geïnteresseerd in wie God was en dat ging een beetje geleidelijk. Tot ik dit jaar meedeed aan de meiweek, ik vond het zo mooi om Gods liefde te mogen uitdelen aan andere mensen. Ook merkte ik dat de mensen om me heen vol van God waren. Vanaf dat moment ben ik ook met FaceOff begonnen wat ervoor zorgde dat ik steeds meer leerde van wie Jezus is en hoe we Zijn koninkrijk mogen verspreiden.
Ik zat er toen over na te denken om me te laten dopen, maar ik wist niet echt wanneer het moment was dat dit zou moeten gebeuren. Daar bleef ik een beetje in hangen.
God raakte weer mijn hart aan toen mijn vader op Opwekking werd genezen van een cyste van 9 cm in zijn knie. Maar toen kwam weer de vraag: wanneer is de tijd dat ik mijn leven aan Jezus
mag gaan geven? Tot ik dit jaar op Reflectkamp ging. In de laatste dienst vroeg Mark wie zijn leven aan Jezus wilde geven en ik kreeg sterk het idee dat God mij riep om te gaan staan. Op dat moment ben ik gaan staan en heb ik besloten om vanavond mijn leven aan Jezus te geven.

Fiënna Kobes

Ik ben Fiënna Kobes en ik ben 16 jaar. Ik ben christelijk opgevoed door mijn ouders en daar ben ik ze dankbaar voor. Toen ik naar de brugklas ging, werd het geloof minder belangrijk voor mij. Ik had niet echt een relatie met God en was er ook niet naar op zoek. Ik duwde God van mij af en vond het geloof moeilijk. Dit kwam omdat ik de liefde van God die anderen wel voelden zelf niet voelde. Dat veranderde toen ik in klas 4 een nieuwe jeugdgroep leidster kreeg. Zij verwelkomde iedereen met een liefdevol hart, ook mij. Zonder dat ik het doorhad ontving ik de liefde van God vanuit haar. De grootste verandering kwam voor mij toen ik een jaar geleden bij de Kingdom Culture doopdienst was waar twee vrienden van mij zich lieten dopen. Ik besefte daar wie God voor anderen is en wat Hij ook voor mij wil zijn. Dat raakte mij en ik wou meer met het geloof bezig gaan. Een paar maanden daarna mocht ik meedoen met de meiweek en voor het eerst zelf iets van Gods liefde uitdelen. Daar mocht ik ontdekken dat God ook een relatie met mij wil. Ik ging een paar week later voor het eerst naar opwekking en daar groeide mijn relatie met God en ik besefte dat ik Jezus nodig heb in mijn leven, want Hij is voor mijn zonden aan het kruis gestorven. Ik voel meer rust, dankbaarheid en een doel in het leven sinds ik Jezus ben gaan volgen. Ook besefte ik wat God allemaal voor mij heeft gedaan en hoe Hij mijn leven heeft veranderd. Ik wil mij laten dopen omdat ik mijn oude leven waarin God geen rol speelde achter mij wil laten en samen met Jezus in een nieuw leven wil stappen. Omdat Hij degene is die ik wil volgen en op wie ik wil lijken.

Nena Kruizenga

Mijn naam is Nena kruizenga en ik ben als klein meisje christelijk opgevoed door de familie van mijn moeder. Toen ik ouder werd heb ik het geloof compleet links laten liggen, zeg maar gerust dat ik er totaal niet mee bezig was. Tot dat ik op het verkeerde pad terecht kwam. Ik kwam  in aanraking met drank, drugs, mensenhandel en seksueel misbruik. Op mijn 16e ben ik uit huis geplaatst, ik was onhandelbaar, mega suïcidaal en uitte mijn boosheid en verdriet in zelfbeschadeging. Na jaren in gesloten instellingen/ woongroepen en klinieken te hebben gezeten kwam ik op mijn 18e bij Johan en Wilma wonen (zijn ook lid van de stadskerk) en was Marieke mijn behandelaar in de jeugdzorg. ik was altijd enorm boos op God, en had heel veel vragen zoals “ waarom moet ik dit allemaal mee maken en waarom voel ik mij zo slecht” maar Johan, Wilma en Marieke lieten mij inzien dat er een reden was waarom al mijn suïcide pogingen niet gelukt zijn. Want: Jezus!!!! In het begin kon ik dit moeilijk geloven, ik wilde het wel geloven maar ik had zoveel angst in mij dat ik er nooit goed over na had gedacht. Ondertussen bleef ik met Marieke in contact ondanks zij allang mijn behandelaar niet meer was, zij heeft mij nooit los gelaten ( zelfde geldt trouwens voor Johan en Wilma) hoe stom ik af en toe ook tegen haar deed, zij bleef hoop houden dat het goed komt. Maar Marieke die hoop is niet meer nodig want het is al goed, ik vertrouw namelijk op Jezus, en waar ik normaal nooit naar de toekomst durfde te kijken, kan ik nu niet meer wachten om mijn toekomst samen met Jezus te bewandelen!

Jezus is er, was er, en zal er ALTIJD zijn!

Mirthe Meerveld

Mijn naam is Mirthe Meerveld en ik ben bijna 18 jaar oud.
Ik was 8 jaar toen ik voor het eerst mijn leven aan Jezus gaf.
Maar in de puberteit kwam ik in strijd met het geloof. Ik kreeg veel lichamelijke klachten en daar werd veel voor gebeden maar er veranderde maar niks. Ik werd teleurgesteld en dacht toen “ wat voor zin heeft het dan om te geloven “ en ik sloot mijn bijbel en bad bijna niet meer. Ik voelde me somber en alleen.
Maar in die tijd kreeg ik een droom. Ik zal op mijn 18e op een podium staan en vertellen over wat God had gedaan in mijn leven. Ook ervaarde ik eens dat God in mijn slaapkamer was en heb ik zijn hand gevoelt.
Op een gegeven moment liet een vriendin zich dopen en daar ervaarde ik weer Gods aanwezigheid.
Begin dit jaar ontmoete ik mijn vriend. Vlak voor die tijd had ik hem al omschreven hoe hij eruit zal zien en bad ik samen met mijn moeder al veel voor hem.  Samen met hem kon ik veel over het geloof praten en vooral bij een van de KC diensten waarin opgeroepen werd om elke dag bijbel te lezen en dat de delen met elkaar werd mijn geloof echt versterkt.
Mijn lichamelijke klachten heb nog steeds, maar ik heb echt ervaren dat God er altijd is en soms echt heel dichtbij.
Ik laat me dopen, omdat ik wil gaan staan in zijn licht, ik me niet wil laten leiden door angst en ik wil aan iedereen laten zien dat ik de keuze maak voor Hem. Ik heb al veel van God mogen ervaren en zie er naar uit wat Hij nog meer gaat doen in mijn leven!

Emma Prins

Ben ik wel leuk genoeg?
Komt het ooit nog wel goed met mij?
Wat is het doel van mijn leven?
Wat moet ik met Jezus?

Hoi, mijn naam is Emma en ik ben 16 jaar oud. Dit zijn de vragen die de laatste jaren door mijn hoofd dwarrelden als tiener. Als kind ben ik christelijk opgevoed, en deed altijd met veel plezier mee in de kinderkerk. Naarmate ik ouder werd, ben ik nieuwsgierig gaan worden naar meer van God. Mensen om me heen kregen beelden en woorden, baden tot God, en lieten zich dopen. Ik kreeg veel vragen: God waar bent u in mijn leven? God waarom heb ik niet zulke mooie gaven? God waarom laat u mij zo in de steek? Ik ervaarde veel twijfels.

Dik een jaar geleden ben ik in aanraking gekomen met Next-move, waarmee ik op twee outreaches naar het buitenland ben geweest. Ook heb ik meegedaan aan de meiweek van Face-off. In deze situaties heeft Jezus zoveel van zichzelf aan me laten zien. Door Jezus heb ik nieuwe vrienden gemaakt, het geloof door sport heen leren kennen en zelfs over Hem mogen vertellen zonder schaamte.

In mijn laatste outreach deze zomer naar Servië, had ik met een vriendin een gesprek over je leven aan Jezus geven. Ik wist niet zeker of ik dat ooit al gedaan had. Ze zei dat ik het beter twee keer kan doen dan nooit. Op dat moment heb ik mijn leven aan Jezus gegeven, en sindsdien ben ik over de doop na gaan denken. Ik heb uren wakker gelegen met 1 vraag die door mijn hoofd danste: zou ik me laten dopen? Uiteindelijk dacht ik: ik zie geen toekomst zonder Hem. Jezus maakt mij tot de persoon die ik nu ben.

Ik weet nu, dat ik leuk genoeg ben voor Hem.
Ik weet nu, dat het goed komt met mij.
Ik weet nu, wat het doel van mijn leven is.
Ik weet nu, wat ik met Jezus moet.

Er zijn nog genoeg dingen die ik niet weet. Maar ik weet nu, dat ik mij wil laten dopen, omdat ik mijn pad door het leven niet alleen wil lopen, maar samen met Hem alleen, Jezus.

Laurin de Valk

Ik ben Laurin, ik ben vijftien jaar oud. Ik ben gelovig opgevoed en ga al vanaf jongs af aan naar de kerk, ik heb altijd al wel geloofd dat God bestond. Maar hoe ouder ik werd, hoe benieuwder ik was naar wie God eigenlijk echt is.

Rond de tijd dat ik in de tweede klas zat, ben ik samen met een vriendin (Lisanne, die zich vandaag ook gaat laten dopen) me steeds meer gaan verdiepen in het geloof, naar veel diensten en kampen gaan en samen de bijbel lezen. Ik heb veel mooie getuigenissen gehoord en wonderen mee gemaakt! Hoe meer ik me ging verdiepen in het geloof hoe meer ik ging zien hoe mooi het leven is met Jezus altijd naast je!
Dopen leek me altijd al mooi, maar vooral sinds vorig jaar reflect wou ik me graag laten doop. Alleen was ik nog te jong. Ik zei toen vanaf het moment dat ik vijftien word ga ik me gelijk laten dopen, maar dat kwam er niet van, ik ging door een lastige periode in mijn leven, mijn ouders hadden besloten om te scheiden. Ik had het hier erg lastig mee, daardoor had ik het gevoel dat ik beter kon wachten tot het allemaal goed ging in me leven. Maar na een tijd kwam ik erachter dat ik juist door deze stormen in mijn leven begon te groeien in me geloof en mijn liefde voor Jezus. Uiteindelijk zag ik in dat niet alles perfect hoeft te zijn om naar Jezus te komen, juist helemaal niet.

Met God kan ik altijd praten, bij hem kan ik altijd terecht en ik vertrouw op zijn plan hoe lastig dat soms kan zijn. Daarom heb ik ervoor gekozen om me eindelijk aan te melden voor de doop. En nu sta ik hier, klaar om gedoopt te worden en mijn leven te geven aan Jezus.

Evi Vrieling

Ik ben Evi Vrieling, en ik ben 15 jaar oud. Vanaf kleins af aan namen mijn ouders me mee naar de kerk, en ik ben hun daar erg dankbaar voor. Alleen voelde het vroeger vooral als een verplichting en ging ik mee omdat het van me verwacht werd. Ik bad wel voor het slapen, maar wist eigenlijk niet goed waarom. Ik was gewoon niet zo met God bezig.

In maart 2023 kreeg ik ook nog eens het nieuws dat een goede vriendin van mij was overleden. Dit raakte me enorm en zorgde voor veel vragen. De dagen daarna had ik het zwaar, en ik begon te twijfelen. Wanneer ik alleen op de fiets zat, praatte ik soms tegen God en vroeg ik: “Waarom nou haar?” en: “Als U echt bestaat, zou U dit toch niet laten gebeuren?” Door deze vragen dacht ik na om het geloof volledig achter me te laten.

Later dat jaar namen mijn ouders me mee naar Opwekking, voor het eerst in een lange tijd. Het was indrukwekkend om te zien hoe veel tieners zo bewust bezig waren met hun geloof. De muziek en de preken raakten me diep, en ik besloot toch weer iets van mijn geloof op te pakken. In het van schooljaar 2023 ontmoette ik nieuwe vriendinnen waarmee ik samen in geloof kon groeien. Mijn broer moedigde me ook aan om mee te doen aan de meiweek, en daar ontmoette ik zoveel mooie mensen. Diezelfde periode volgden ook Square en Opwekking waar ik stuk voor stuk mooie dingen heb mogen ervaren. Het werd een van de mooiste maanden van mijn leven, vol met Jezus.

Door deze gebeurtenissen wist ik het zeker: ik wil me laten dopen. Tijdens het reflectweekend in september liet ik mijn twijfels achter en sprak ik het voor het eerst met zekerheid uit. Nu kan ik niet meer zonder Hem leven. Ik weet dat ik altijd bij Hem terecht kan en dat Hij me helpt in moeilijke tijden. Vandaag laat ik me dopen om mijn twijfels los te laten en mijn leven met Jezus te beginnen, vastbesloten om Hem te volgen.

Eva Zantingh

Ik ben Eva en ik ben 15 jaar oud. Ik ben gelovig opgevoed en ga al mijn hele leven naar de stadskerk. En daar ben ik mijn ouders heel dankbaar voor. In de 1e en 2e klas gebeurde er paar nare dingen binnen mijn vriendengroep, waardoor ik eruit ben gestapt. Ik heb toen een hele tijd alleen in de klas gezeten, en kon geen vrienden vinden die echt bij mij paste of waarmee ik over het geloof kon praten.

Ik voelde me in die periode heel alleen, omdat rond diezelfde mijn moeder ziek werd, en God ook niet dichtbij voelde. Ik ging toen minder naar de kerk, en als ik wel ging zat ik vaak op mijn telefoon ergens achterin de zaal.

Op een dag was ik mijn kamer aan het opruimen en ik kwam de bijbel tegen en had het idee dat ik erin moest gaan lezen. Toen ik begon te lezen, kwamen allerlei emoties naar boven, en ik begon te huilen. Jezus raakte me op dat moment aan in mijn hart, en toen wist ik zeker dat Hij bestond en wilde ik me vanaf dat moment meer in het geloof verdiepen. In de 3e kwam ik in een nieuwe klas waar ik een nieuwe christelijke vriendengroep kreeg. Dit heeft mij erg geholpen op school en in mijn geloof.

Want een paar van die vriendinnen gingen ook naar deze kerk, waardoor we vaak samen naar diensten gingen. Bij hun kan ik volledig mezelf zijn, waardoor ik bijvoorbeeld met open armen begon te aanbidden zonder schaamte, of onzekerheid. Ik zat al lange tijd te twijfelen over de doop omdat ik vond dat ik op een bepaald ‘niveau’ moest zijn in mijn geloof, maar toen hoorde ik dat de doop ook een beginstap kon zijn, wist ik het zeker.

Inmiddels heb ik al zoveel mooie en bijzondere dingen meegemaakt met Jezus en heb ik Hem ook beter leren kennen. En kan ik met volle overtuiging zeggen dat het leven met Jezus het beste leven is.

En dat is waarom ik Hem wil volgen en me vandaag laat dopen.

Toetreders

Florien Albracht

Al een tijdje ga ik hier naar de kerk maar sinds ik heb meegedaan aan de meiweek, wist ik zeker dat ik mijn nieuwe thuis had gevonden. Ik ben Florien en 20 jaar, als kind ben ik al gedoopt en dat is ook de fundatie van mijn opvoeding geweest. Mijn geloof was altijd heel sterk maar dit veranderde helemaal toen ik 15 was.

Het leven koste zo veel moeite en ik voelde zo veel druk en angst om dingen fout te doen. Daarom zocht ik mijn voldoening in aandacht, in feestjes en onder invloed zijn. Ik zocht afleiding want Ik dacht niet dat God mij kon bieden wat ik wou.
Mijn onzekerheid en verdriet uitte zich dan ook in doen alsof ik over zelfverzekerd was en alsof ik controle had over alles en anderen. Ik was ervan overtuigd dat mijn gedrag en gewoontes mijn identiteit waren. En dacht alleen maar aan wie IK wou zijn en wat IK wou met mijn leven.
3 jaar later zakte ik compleet in, ik kon niet langer doorgaan met deze levensstijl. Ik kon niet langer vertrouwen op mijn eigen kracht, ik had Jezus nodig. God zette mij stil en ik ging de bijbel lezen.

Een jaar later heb ik de keuze voor God gemaakt door uit elkaar te gaan met mijn toenmalige vriend die niet geloofde in God. Die keuze was erg moeilijk, maar doordat God mijn gebroken hart met zijn liefde vulde, voelde ik rust en wist dat het goed was en dat ik genoeg ben. Het was alsof er een blok aan mijn been was en pas nadat die eraf was kon ik mij volledig geven aan Jezus. Dit was afgelopen januari en 22 september 2024 heb ik mij laten dopen.

God is mijn leven. Ik leef alleen nog maar voor Hem. alles wat ik doe wil ik voor hem doen, alles wat ik ben wil ik zijn voor hem. En in mijn nieuwe leven wil ik niets liever dan Hem in verbondenheid dienen. Daarom treedt ik toe in de Stadskerk.

Esmee ter Braak

Mijn naam is Esmee ter Braak, geboren en getogen in Twente, maar nu al meer dan een jaar wonend in het prachtige Groningen.

Mijn verhuizing was een zoektocht naar een nieuwe start: nieuwe woonplek, nieuwe studie, nieuw werk en dus ook een nieuwe kerk. Ik ben gelovig opgevoed en altijd naar de kerk gegaan. Op mijn 16e heb ik mijn leven aan Jezus overgegeven en mij laten dopen. Een nieuwe kerk is voor mij dan ook heel belangrijk en voelt  logisch in deze nieuwe fase van mijn leven.

Een jaar lang heb ik heen en weer gereisd tussen mijn oude leven in Twente en mijn nieuwe leven hier. Maar al snel merkte ik dat dit niet werkte; het voelde alsof ik vastzat tussen twee werelden. Groningen is in dat jaar mijn nieuwe thuis geworden, de plek waar ik naar zocht.

Ik ben dankbaar voor alles wat Twente me heeft gegeven, maar ik voel dat dit mijn nieuwe stap is. Hier voel ik me thuis, en ik wil verder groeien in mijn geloof, in Groningen, in de Stadskerk.