Stille zaterdag

Daar sta je dan, met schreiend lege handen
en met een hart vol dof verdriet,
met ogen die van tranen branden
en met een schuldgevoel, omdat je Hem verliet.
Drie jaren lang wilde je niet van Zijn zijde wijken,
volgde je Hem van stap tot stap,
maar toen je kans kreeg om te laten blijken
wat je verstond onder discipelschap
vluchtte je bang bij Hem vandaan.
Ze namen Hem gevangen,
hebben Hem aan ’t kruis gehangen,
maar jij hebt er niet bij gestaan.
Daar zit je nu, met hen die ook gevlucht zijn.
Die, net als jij, in Zijn spoor hebben gewandeld,
die ook vol zitten met angst, schuld en pijn,
omdat ze net zo trouweloos als jij hebben gehandeld.
Daar zit je dan, zonder te weten
hoe ’t verder moet, nu Hij Zijn leven heeft afgelegd.
Jij beste, bange discipel, je bent gewoon vergeten
wat Hij over Zijn dood en opstanding heeft gezegd.
Je hebt het wel gehoord, maar niet verstaan.
Je bent nog ziende blind, horende doof.
Morgen zullen je ogen en je oren open gaan,
dan zul je zeggen: “Jezus leeft, ja, ik geloof”.
Wees maar niet bang, dat je Zijn liefde hebt verloren,
Hij heeft het je allang vergeven;
Hij wist alles al van tevoren,
Hij stierf voor jou… en jij mag voor Hem leven.

Door Gerry Buitenwerf