Denken vanuit talenten en feest vieren met taart
Met kleine talenten kan je iets heel groots creëren en samen een feestje vieren. Dat hebben we bijvoorbeeld mogen zien in de VBG Parkfeesten in 2010, de verhuizing van de gemeente in een bonte optocht naar de nieuwe Stadskerk en de Open Dagen van de afgelopen jaren. Creatieve vormen, die veel met elkaar gemeen hebben en niet in de laatste plaats: veel taart!
Stukje leiding
Deze concepten zijn bedacht door Ben Jansen (48), samen met zijn vrouw Josefien, met wie hij naar eigen zeggen echt een twee-eenheid vormt: “We zoeken altijd samen naar het hele plaatje, hebben elkaar daarin nodig en vullen elkaar aan, dat is echt heel bijzonder. Als er zo’n concept bij me op komt, deel ik het dan ook eerst met Josefien om het te verbeteren en samen tot een concreet idee te komen. Dan zet ik het op de mail naar de leiding van de gemeente en laat het vervolgens los. Maar als het terugkomt, pak ik het ook op en bewaak ik het concept. Dat is een stukje leiding van God, dat ik mag ervaren: als een idee er doorheen is, is het Zijn plan en werk ik daar aan mee”, licht Ben toe.
Open huis
Het Open Huis, dat in 2017 voor de derde keer zeer succesvol is geweest, kwam voor het eerst van de grond in 2015. De ideeën van Ben kwamen toen mooi samen met een outreach die de VBG wilde organiseren in de omliggende wijken van de Stadskerk. Ben deed een oproep om je talent in te zetten: ‘Kan je iets en wil je dat delen?’. Daarbij noemde hij tal van voorbeelden, zoals fietsen repareren, kleding naaien en workshops geven en de aanmeldingen stroomden binnen. Het denken vanuit talenten is de rode draad in Bens leven: “Dat heeft er mee te maken dat ik de vraag ‘Wie ben je?’ heel erg belangrijk vind. God zegt: ‘Ik ben wie Ik ben.’ Dat raakt mij diep. Dat is geen theologie, het gaat om een persoon! Een persoon, die we kunnen vertrouwen. Wij mogen dus ook zijn wie we zijn, met alles wat we van God gekregen hebben.”
Ben erbij
Ben vertelt dat het mogen zijn wie hij is hem ontspanning geeft :”Ik ga daardoor vrijmoedig op pad en ben er bij. Dat is ook de naam van mijn bedrijf: ‘Ben-erbij’. Maar tegelijk wil ik toch ook gezien en erkend worden, daarom vind ik het soms moeilijk om dingen van me af te laten glijden. Mensen verwachten dat vaak niet van me. Toch is dat in de kerk ook zo. Ik kan heel relaxed en zelfverzekerd overkomen, maar ik hoor juist graag veel positieve woorden. Ik zie zoveel schoonheid in mensen en geef graag de goede dingen die ik zie weer terug door bijvoorbeeld een complimentje. Maar dat heb ik zelf ook nodig.”
Sound of Silence
Ben ontdekte al vroeg de aantrekkingskracht van de microfoon: “Als ik vroeger met Kerst iets mocht voordragen in de kerk, genoot ik al enorm van het geluid van mijn stem dat uit dat ding kwam.” En nog steeds wordt Ben vaak gevraagd voor het voordragen van een Bijbeltekst of een monoloog. Optreden doet Ben ook in een andere vorm op Noorderzon met het kunstenaarscollectief ‘Sound of Silence’, een groep kunstenaars waaronder kunstenares Josefien Alkema, zijn vrouw. Ben: “Het is een collectief met een christelijke achtergrond, die wel midden in de hedendaagse kunst wil staan. Wij staan op Noorderzon niet te evangeliseren. We maken simpelweg contact met de stad en bieden vormen waar je over na kunt denken.”
Op sleeptouw
Als zelfstandige is Ben ondernemingscoach en projectleider in het onderwijs en de zorg. Maar het liefst neemt hij de rol van gastheer, die de boel op sleeptouw neemt, op zich. Ben: “Ik denk dat mijn grootste kracht ligt in het herkennen van goede ideeën. Vervolgens vind ik het fantastisch om samen toe te werken naar een hoogtepunt en op een positieve manier aanwezig te zijn.” Zo’n hoogtepunt ligt in het verschiet, want Ben is druk bezig met de voorbereidingen van het slotevent van het project ‘De tien mooiste Bijbelverhalen van Groningen’. Daarvoor zijn de Groningers gevraagd te vertellen wat hun mooiste Bijbelverhaal is. Daar is een top tien van Bijbelverhalen uitgekomen, die vanaf september 2016 een zondag per maand een centrale plek innam in vele kerken in Groningen. Het laatste verhaal, de nummer 1, zal het thema zijn van een groot slotfeest, waar alle betrokken kerken aan mee werken.
Duizend woorden
Ben: “Toen we besloten om mee te doen, zag ik meteen voor me dat we als Stadskerk elke maand zouden experimenteren met creatieve vormen, zoals beeldende kunst, dans, theater en singer- songwriting. Door met creatieve vormen te werken, probeer je op een andere manier bij mensen binnen te komen. Zo komen de verhalen als het ware uit het Boek. Ook is het goed om te laten zien dat beeldende vormen veel waarde hebben, meer dan duizend woorden, zoals we zeggen. We hebben daar veel mensen in mee kunnen nemen.”
Mooi voorbeeld
Persoonlijk vond Ben het Bijbelverhaal Esther heel mooi verbeeld, met een Esther op het podium die woorden over zich uitgestort kreeg. Zoals de jonge koningin in de Bijbel ook naar vele stemmen moest luisteren. Het lied dat daarna werd gezongen ging over de gevoelens van Esther, maar bij de inzet van het koor ook over het hele volk Israël. Daarnaast noemt hij David en Goliath, waarin de hele gemeente verdeeld werd in ‘Naar het Beloofde land’ en ‘Naar de Filistijnen’. Vervolgens mochten de twee kampen het bekende verhaal naspelen. Ook zijn er speciaal voor de ‘Mooiste Bijbelverhalen’-diensten een aantal mooie songs geschreven door nieuw talent en is er veel beeldende kunst ingezet.
Kerk in samenleving
“We hebben veel uitgeprobeerd en in de toekomst mag creativiteit binnen de gemeente veel vaker onderdeel van de diensten zijn”, vindt Ben. “We zijn op zoek naar talent in de Stadskerk om deze creativiteit uit te bouwen en een plek te geven. Maar laten we ook naar daarbuiten kijken. Want we proberen nu wel de samenleving de kerk in te krijgen, maar laten we ook vooral kerk in de samenleving zijn. En dan gaan we weer op zoek naar andere manieren om het verhaal te brengen en om de taal van de stad te spreken.” Het is duidelijk dat Ben Jansen daar alleen maar naar uitkijkt!
Door: Annemieke van der Lans