Cadeautje

Ik herinner mij een troostend voorval uit het verleden op mijn werk. Ik voelde me alleen als enige christen op de werkvloer. Het voelde ongemakkelijk. Ik maakte er een onderwerp van gesprek met God van.

Een keer rond lunchtijd ging ik met de lift van het vierentwintig verdiepingen tellende gebouw van de 21ste naar de 1ste. Je gaat dan als vanzelf kijken met wie je in de lift staat. Wat schetste mijn verbazing? De Heer had ons als christenen op één moment in één lift verzameld, terwijl er zes liften zijn. Twee personen droegen zichtbaar een kruisje aan hun ketting, één droeg een t -shirt met een christelijke spreuk erop, een collega van een andere afdeling, waarvan ik wist dat hij  christen was, was aanwezig en een dame begon spontaan een opwekkingsliedlied te zingen.

Iedereen in de lift merkte het op en toen we de verdieping waar de kantine gevestigd is, bereikt hadden, verlieten we de lift; lachend en verbroederd met elkaar, en ook bemoedigd door Jezus.

Op zaterdagavond, mijn vrijwillige quarantaine duurt dan al twee weken, volgt eenzelfde aangename verrassing. Ik doe niet zoveel via Messenger van Facebook. Toch heb ik daarin een bericht ontvangen. Van Janine. Ze was gewoon om in de Stadskerk naast mij te gaan zitten. We waren door onze gesprekken voor en na de diensten aardig vertrouwd geraakt met elkaar. Het is gewoon jammer dat ik haar al een paar maanden uit het oog verloren ben. Zij was begonnen zich te oriënteren op een andere gemeente in verband met de grote afstand die zij per auto moest afleggen om onze kerk te bezoeken.

Ik vraag me af: hoe heeft ze me kunnen vinden. Ze schrijft me in Messenger: werk jij ook thuis? Vind jij dat ook zo saai? En zo kabbelt het digitale gesprek van verkennend tot al weer snel heel vertrouwd. We wisselen telefoonnummers uit en beloven elkaar spoedig te bellen. Ook nu weer was dit een cadeautje van God.

Mijn wens voor jou is, dat je door onze Vader en Jezus Christus en door de Heilige Geest ook ongeveer zo gezegend mag worden. Ook al ben je alleen en heb je nu weinig tot geen sociale contacten, God weet je te vinden en  heeft een plan met je leven maar ook een knipoogje voor je op een stille dag!

 

Ellen Visser