Dopelingen

Irene Visser

De reis naar het bad

Ik zal je eerlijk bekennen dat er een moment in mijn leven is geweest, waarop dopen echt een ver-van-mijn-bedshow leek of moet ik in dit geval ‘badshow’ zeggen. Ik ben opgegroeid in een christelijk gezin en ik denk dat mijn moeder het zich nog wel goed kan herinneren dat ik tegen haar zei: ‘Ik ben wel even helemaal klaar met het geloof.’

Offline

Tijdens deze ‘offline’ tijd met God ging ik door een behoorlijk moeilijke periode heen. Ik vond het leven geen zak aan. Ik dacht: is dit het dan? Er moet toch wel meer zijn? Want als dit het is, dan hoeft het voor mij niet meer. In die sombere periode bleef ik rondlopen met een groot gevoel van leegte. Na een tijdje besloot ik om weer eens een kerk te bezoeken. Bij mij in de buurt was net de centrumlocatie van de Stadskerk geopend en daar ging ik op een zondag naar toe.

Goddelijke woorden

Na de dienst kwam er een onbekende vrouw naar me toe. Ze had een woord van God voor mij ontvangen en ze vroeg of ze dat met mij mocht delen. Dat vond ik prima. Ze vertelde dat God mijn zorgende hart zag en ik later veel zou gaan betekenen voor mensen die kampen met depressieve klachten. Op dat moment ging ik zelf door een depressieve periode heen. Ik dacht: ik zit hier middenin en er is iemand die mij ziet en de situatie waarin ik verkeer ook nog ten goede wil gaan gebruiken? Mijn hart vulde zich met hoop. Ik wist gelijk: dit is geen toeval meer, Hij bestaat. Dat dopen een belangrijke stap is die ik na mijn bekering mag zetten, heeft Hij mij op bijzondere wijze duidelijk gemaakt.

Dromen zijn niet altijd bedrog

Het afgelopen jaar heeft God via dromen tot mij gesproken. Ik heb behoorlijk veel dromen ontvangen over badkamers. Hierbij liep ik door huizen waarbij ik allerlei badkamers ontdekte. Van oude douches met groene tegels tot luxe regendouches en dikke jacuzzi’s. Toch viel het kwartje nog niet helemaal. Op het moment dat ik een droom kreeg waarbij ik letterlijk over straat rende en een badkuip voor me uitduwde, begreep ik het. Hij nodigt mij uit om me te laten dopen! Sinds ik Zijn boodschap begrijp, zijn de dromen over badkamers gestopt. Door me te laten dopen, laat ik deze droom vandaag uitkomen.

Charmaine Goble

Als kind groeide ik niet op in een relatie met God. Wel legde mijn christelijke school de basis voor mijn goddelijke kompas.

Van jongs af aan richtte ik mij op doelen bereiken. Ik vormde mij als een atheïst; kritisch en onafhankelijk. Ik werkte mij keihard een weg naar wat ik wilde. Totdat het varen op mijn eigen kompas destructief voelde. Het kon toch niet de bedoeling zijn dat het leven aanvoelde als een strijd?

Het was 2014 toen ik ontdekte, dat het tegenovergestelde van strijd, overgave is. Wat als ik me nu eens overgaf en eerde dat er een goddelijke wet in werking is? Om zonder eigen controle, op één lijn te komen met het goddelijke plan voor mij?

Nou, het resultaat is dus fantastisch. Ik zie dat veel van wat ik zeg en doe achteraf een groter doel dient. Het voelt alsof ik leef met de vonk van voldoening en vertrouwen en dingen op zijn plek vallen. Sindsdien probeer ik alles wat ik onderneem ingegeven te laten zijn door God.

Toch was ik bang om mijn geloofsovertuiging volledig te mogen verklaren in mijn leven. Bang om mijzelf daarin te verliezen. Toen ontmoette ik mijn partner Kurt. En datgene wat je deelt, breid zich uit. Wij delen ons geloof met elkaar en met onze kinderen en daardoor kan het sterker groeien. Dit was wat ik nodig had, om over die drempel heen te komen. Met jou Kurt, ben ik volledig vrij en los van oude patronen. Daarom ben ik jou dankbaar voor het samen optrekken in het geloofsproces.

Met de doop vraag ik God niet langer incidenteel, maar om de continue stroom van zijn waarheid. Ik wil mij zoveel mogelijk afstemmen met God.

Toen ik voor het eerst naar de kerk ging met Kurt, kwam oudste Alinda naar mij toe en zei tegen me: “bouw minder op je eigen kracht en vertrouw meer op de kracht van God.”

Nu staan we hier een half jaar later en tijdens haar allereerste dienst als doper, doopt Alinda mij. Het blijft mooi hoe alles samenvalt, als ik luister naar wat God bedoelt.

Elise van der Laan

Mijn naam is Elise van der Laan, 21 jaar oud.

Ik ben opgegroeid met het geloof, waar ik mijn ouders dankbaar voor ben. De laatste jaren merkte ik dat ik het lastig vond om mijn geloof een plek te geven in mijn leven. Er zijn genoeg andere dingen die mij bezig houden. Toch heb ik het nooit helemaal naast mij neer gelegd.

Vorig jaar ben ik begonnen met mijn studie aan de Hanzehogeschool. Voor mij de eerste keer naar een ‘openbare’ school. Ik had het gevoel dat ik uit een veilige omgeving werd gehaald. Veel klasgenoten die niet geloven wat toch te merken is. Doordat ik uit die ‘veilige’ omgeving gehaald werd, merkte ik wat het geloof voor mij betekende. Ook al heb ik mijn klasgenoten hier niet voor nodig. Het geeft mij rust, een veilig gevoel dat God er voor mij is. Dat ik het niet zonder Hem kan.

Afgelopen periode ben ik met mijn vriend op zoek geweest naar een gemeente waar wij ons thuis voelen, ons gezien voelen en waar wij met leeftijdsgenoten over onze God kunnen praten. Ik had eerder van de centrum locatie gehoord en in de zomer hebben wij voor het eerst een dienst bezocht. Het sprak mij aan. De kleinere setting, de jeugd die er komt en de sfeer die er hangt. Het voelde het goed om ons hierbij aan te sluiten.

Ik heb de behoefte om mij te verdiepen in het geloof, het samen met God te doen, in plaats van God er bij dingen in mijn leven te betrekken. Ik geloof dat het een opdracht van Jezus is om ons te laten dopen. Daarnaast had ik mijn twijfels. Ik vond het te vroeg om mij te laten dopen, had het gevoel dat ik meer van het geloof, van Jezus of van de bijbel af moest weten, voordat ik mij kon laten dopen. Maar ik heb ervaren, en weet dat het hier niet om draait. Ik wil een nieuwe stap in mijn relatie met Jezus zetten. Ik weet dat Jezus voor mij gekozen heeft en nu is het tijd dat ik bewust voor Hem kies. Daarom wil ik mij laten dopen en kiezen voor een leven samen met Jezus.

Jonathan Penninga

Mijn naam is Jonathan en ik ben 20 jaar. Vandaag laat ik mij dopen omdat ik erken dat ik Jezus nodig heb in mijn leven en wil gehoorzamen aan de opdracht om mijn leven terug te geven en me te verbinden aan Jezus doormiddel van de doop.

Ik heb ooit een spreker horen zeggen, er zijn maar twee echt belangrijke dagen in je leven. Ten eerste de dag dat je geboren bent, vervolgens de dag dat je erachter komt waarom je geboren bent. Ik kan mij de precieze dag niet herinneren, maar ik ben erachter dat wat er in de bijbel staat waarheid is, dat er een God is die hemel en aarde schiep, dat die God het beste met mij voor heeft, dat die God liefde is en van mij vraagt om me te bekeren van mijn oude leven.

Ook al ben ik nog maar 20, als ik terugkijk op alles in mijn leven kan ik niet anders dan God dankbaar zijn voor zijn rijke zegeningen. Toch ben ik mij ook bewust van de donkere kant van deze wereld, ondanks dat het met mij eigenlijk altijd goed ging heb ik van zeer dichtbij gezien hoe de duisternis soms plek heeft ingenomen in onze familie en ons gezin. Pap, ik dank God voor hoe hij mijn aardse vader geneest en bevrijd van angst en depressiviteit. Mam, ik dank God voor de sterke vrouw en moeder die er altijd naast heeft gestaan en staat. Ik geloof dat Jezus de overwinnaar is en de eer en aanbidding verdient. De duisternis heeft niet het laatste woord.

Is het na de doop nu af? Nee, volgens mij niet. Ik zie de doop meer als de inschrijving op de leerschool van Jezus.

Ik verlang ernaar om mijn leven te laten leiden door God. Ik verlang ernaar om alle liefde die ik ontvang van hem, van de gemeente om mij heen en mijn familie, door te geven aan die mensen die Jezus nog niet kennen. Vandaag laat ik mij samen met mijn vriendin Elise dopen omdat ik erken dat ik Jezus nodig heb in mijn leven en wil gehoorzamen aan de opdracht om mijn leven terug te geven en me te verbinden aan Jezus doormiddel van de doop, amen.

Esther Vrij

Toetreders

Mirthe Nutma

Ik ben Mirthe Nutma, 21 jaar en ik kom uit Dokkum. Sinds mei 2021 woon ik in Groningen,
omdat ik hier ben gaan studeren. Ik ben christelijk opgevoed en kom uit een warm en groot
gezin. Als tiener ging ik vaak naar christelijke weekenden/evenementen en op een van deze
weekenden heb ik mijn eerste aanraking gehad met God en vanaf dat moment wilde ik niets
liever dan Jezus volgen. Een aantal jaar later, op 17-jarige leeftijd, heb ik de volgende stap
genomen en besloten om mij te laten dopen. Op mijn 18e begon ik aan de academische
opleiding leraar basisonderwijs en aan het einde van mijn eerste jaar ging ik wonen in
Groningen. Van een kleine stad naar een grotere stad, waar ik nog niet heel veel mensen kende,
zorgde voor bepaalde onzekerheid. In plaats van zekerheid te vinden in Jezus, begon ik het te
zoeken in de wereld. Elke keer weer voelde ik de leegte en schuld. Ik vond het moeilijk om
hieruit te komen, maar God kwam mij tegemoet wandelen en zei tegen mij: ‘Mirthe, ik ben een
God van vergeving, een God van liefde, zoek de zekerheid in mij. Hij wees mij terug op een
gedeelte uit mijn eigen doopgetuigenis. Dat Hij mijn zekerheid is en dat ik mag vertrouwen op
Hem. Jezus is genoeg voor mij, meer dan Hem heb ik niet nodig. Hij is mijn vriend en verlosser.
Jezus heeft mijn leven veranderd. Het gaat niet meer om wie ik ben, maar om wie Hij is, niet om
wat ik gedaan heb, maar om wat Hij gedaan heeft voor ons.
In de periode toen ik ging studeren, kwam ik ook steeds vaker in de Stadskerk, vooral bij de
Centrumlocatie. De eerste keer kwam ik alleen en werd direct met open armen ontvangen. Ik
vind het belangrijk om mensen om me heen te hebben, waarmee we samen God groot kunnen
maken, meer verdieping kunnen krijgen en verbinding met elkaar zoeken. Afgelopen anderhalf
jaar heb ik al zoveel mogen ontvangen hier en sinds januari 2023 mag ik ook dienen in deze kerk
en de eer teruggeven aan God die Hem toekomt door in het aanbiddingsteam mee te draaien.