Dopelingen

Merit Delies

Mijn naam is Merit Delies en ik ben 17 jaar oud. Vanaf mijn 5e jaar kom ik hier al in de gemeente. Ik hou van dansen en zingen, vooral in de kinderdiensten.

In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Ik ben door mensen die dicht bij mij stonden veel afgewezen, daardoor ben ik het verkeerde pad op gegaan. Doordat ik het verkeerde pad op ben gegaan, ben ik Jezus los gaan laten. Al snel kwam ik erachter dat ik een bepaalde liefde miste.

Deze liefde (Jezus) heb ik in mijn jongere jaren gekend en gevoeld. Ik ben weer opzoek gegaan naar die liefde en eindelijk heb ik Hem weer gevonden!

Wanneer ik terugkijk over de afgelopen jaren, kan ik zeggen dat Hij mij nooit losgelaten heeft en dat Hij mij nooit heeft afgewezen.

Dit is de reden dat ik me laat dopen. Mijn oude leven wil ik achter me laten in het water! Wanneer ik weer met Hem opsta uit het water begin ik een nieuw leven! Ook al vind ik het spannend, met Hem is alles mogelijk!

Melissa Heikoop

Ik vond het geloof vroeger altijd een beetje lastig, mama geloofde wel en papa niet. Ik mocht altijd zelf kiezen of ik mee ging naar de kerk en ik kreeg erg veel verschillende meningen van mensen. Iedereen in de kerk had zulke woorden van lof en ik wilde ook echt wel geloven, maar ik voelde de aanwezigheid van God nooit echt. Ik heb veel meegemaakt, een van mijn beste vriendinnetjes is overleden aan zelfdoding, mijn ouders gingen scheiden en zo zijn er nog wel een paar dingen waar je als tiener niet door heen wil gaan. Toch ben ik daar altijd doorheen gekomen, zelfs als ik dacht dat ik het niet meer aan kon. Ik ben er achter gekomen dat Jezus er altijd voor je is, zelfs als je hem even niet kan zien of voelen.

Jezus is voor mij een krachtbron en een rustpunt. Iemand bij wie je altijd terecht kunt, even kunt opladen in de rush van het leven. Ik wil me graag laten dopen omdat ik er bewust voor wil kiezen om te leven met Jezus. Vanaf nu wil ik het pad van het leven samen met Jezus bewandelen!

Mijn verlangen in mijn relatie met Jezus? Ik wil alles kunnen delen met hem, kunnen lachen, kunnen huilen. Hij kent mij en ik wil hem beter leren kennen! Zijn genade, zijn liefde, zijn rust en zijn reinheid.

Marije ten Hoor

Ik ben Marije ten Hoor, ben bijna 15 jaar en woon in Groningen. Ik heb een hele grote broer, een zus, zusje en geweldige ouders. Vanaf mijn 7e kom ik hier in de kerk, daarvoor gingen we naar de Columnakerk. Voor ons gezin waren de afgelopen jaren niet gemakkelijk, we hebben veel tegenslagen gehad. Maar God was altijd bij ons en Hij omringde ons met mooie mensen.

Vanaf groep 3 waren klasgenoten negatief over mij en mijn uiterlijk, dit bleef jaren doorgaan. Hierdoor wilde ik op een gegeven moment niet meer naar school; het was elke ochtend een strijd om mij naar school te krijgen. Ik stond altijd in de vechtstand; alles wat er tegen mij gezegd werd voelde ik als een beschuldiging. Ik leefde met een soort schild aan en een zwaard in m’n hand. Ik kon mensen niet meer dichtbij laten, vertrouwen, of om hulp vragen. Ik moest zelf de controle over mijn leven hebben. Ik vind iemand volledig vertrouwen en de controle over mijn leven uit handen geven nog steeds erg lastig. God heeft ervoor gezorgd dat ik uit die vechtstand ben gekomen. Hij heeft mij geleerd om mensen weer te vertrouwen, dat ik niet alles zelf kan en dat hulp vragen gewoon mag. God is er altijd, waar ik ook ga. Ook wanneer ik zijn nabijheid niet voel en het voelt alsof alles tegenzit.

God was er ook voor mij toen ik vanaf 2019 onverklaarbaar veel gewicht verloor en andere klachten ontwikkelde. Ik voelde God zijn aanwezigheid elke keer als ik, mijn ouders of mensen van FaceOff voor mij baden. Toen ik na een lange tijd eindelijk duidelijkheid kreeg over de oorzaak gaf Hij mij de kracht om het te accepteren en er mee te leven. Hij is mijn God die er altijd voor mij is en die altijd luistert, Hij is mijn fundament én mijn schuilplaats. Ik wil vanaf nu mijn levenspad verder huppelend bewandelen met God, op Hem vertrouwen, en leren om de controle over mijn leven uit handen te geven aan Hem.

Britney Jager

Ik ben niet opgegroeid in een christelijke familie. Toen ik 14 was, kwam ik voor het eerst bij FaceOff. Daar heb ik geleerd over het geloof en kennis gemaakt met God. Ongeveer twee maanden nadat ik bij FaceOff kwam, overleed mijn moeder. Ik was boos op God. Ik vond het heel erg moeilijk om daar mee om te gaan. Het ging echt heel erg slecht met mij en ik heb er meerdere keren een einde aan willen maken. Maar God was altijd bij mij, ondanks dat ik hem niet voelde. Hij beschermde mij tegen de duivel en tegen mijzelf. Toen ik 15 was, wou ik gedoopt worden. Maar ik wou eerst van mijn suïcidale gedachten afkomen of een langere tijd clean zijn van zelfbeschadiging. 22 oktober 2021 was ik 1 jaar clean. En dat had ik nooit gekund zonder Jezus. Ik heb een tijd gedacht dat hij mij haat, maar hij houdt van ons allemaal, ook van mij. En daar ben ik hem dankbaar voor.

En het maakt God niet uit wie of wat je bent. Hoe je je identificeert. Hij accepteert ons zoals we zijn. En God houdt onvoorwaardelijk van iedereen, ook van mij en ook van jou.

Laatst vertelde iemand mij dat ik ben uitgekozen door God, en dat raakte mij wel. Want waarom zou God voor mij kiezen? Maar dat heeft Hij wel gedaan. Hij heeft ons allemaal uitgekozen voor een bepaald iets. Dat is zijn plan met ons. Maar voor nu ben ik dankbaar.

Ik wil gedoopt worden omdat ik klaar ben met alleen vechten. Ik weet nu dat ik het niet alleen kan, en dat ik Jezus nodig heb. Dat Hij voor mij vecht. Ik ben klaar om Jezus te accepteren.

Marvin Joosten

Ik ben Marvin Joosten, 20 jaar. Ik woon in het rustige Onstwedde, Zuidoost Groningen. Ik ben gezegend met een christelijke opvoeding. Mijn ouders hebben me vanaf kleins af aan geleerd wie Jezus is, en wie Hij voor je kan zijn. Ik heb hier eigenlijk ook heel mijn leven ook wel in geloofd, maar tijdens mijn pubertijd is dit ook steeds meer gaan leven. Geloof werd voor mij steeds meer een relatie in plaats van alleen maar een religie. God is voor mij echt een steun geworden waar ik altijd op terug kan vallen.

Een paar jaar terug heb ik dus ook besloten om officieel de stap voor Hem te zetten. Omdat ik destijds nog bij een andere kerk zat was dat nog in de vorm van een belijdenis. Ik heb hier echter nog een poos mee gewacht omdat ik niet zeker was over mijn toekomst in die kerk op dat moment. Na een periode van overwegingen heb ik uiteindelijk besloten om mijn kerk waar ik opgegroeid ben achter me te laten en me aan te sluiten bij De Stadskerk. Dát ik me wilde laten dopen was voor mij zeker, alleen kon ik niet altijd de woorden vinden waarom ik dat precies wilde doen, “Ja.. Omdat ik voor Hem wil kiezen, en dat wil ik officieel maken”. Op de infoavond over doop en toetreden legde Annemieke de Jong echter de woorden in mijn mond, “Een statement maken naar de hemelse gewesten.” Dát is wat ik wil doen, aan Jezus laten zien dat ik voor Hém kies. Dat ik mijn oude leven achter me laat, en een nieuw leven met Hem start waarbij ik alle keuzes in mijn leven met Hem wil maken.

Anne Meijer

Al van kleins af aan heb ik op mogen groeien met het geloof als fundament voor mijn leven en Jezus als mijn beste vriend. Mijn ouders hebben mij hier altijd in mee genomen, waar ik enorm dankbaar voor ben. Hoe ouder ik werd, hoe meer ik me realiseerde hoe groot de rol is die Jezus speelt in mijn leven. Ik leerde meer vrienden en vriendinnen kennen die hier net zo in stonden en al snel vond ik mijn plek binnen een nieuwe kerk. Ik besloot dat ik nog lang niet genoeg wist over wie Jezus is, hoe groot God is en hoe de Heilige Geest zich heeft uitgestort over ieders leven. Via een EO-Jongerendag, waar ik ieder jaar trouw heen ging, kwam ik terecht bij Operatie Mobilisatie en ik ging zo’n 8 jaar mee naar een prachtig wereldwijd tiener evenement, waar ik als tiener heen ging en enorm mocht groeien, maar waar ik ook als coach een mooie rol mocht vervullen. Weken waarin ik ook zelf weer veel mocht leren, maar ook veel mocht delen over wie Jezus voor mij is. Zoals ik al zei speelt het geloof een ongelofelijk grote rol in mijn leven. Het is mijn fundament en zoals mij altijd is bijgebleven uit opwekkingsliedjes: een vaste grond waarop ik sta. Ik weet dat Jezus altijd naast mij staat, dat ik mijn dank voor alle mooie en goede dingen naar hem mag uitspreken, en hem ook om hulp mag vragen wanneer ik in mijn leven voor keuzes of situaties sta waarin ik het zelf even niet weet. Ik wil Jezus in mijn leven omdat ik weet dat ik het niet alleen kan. Waar ik dat op baseer? Ik heb tijdens evenementen ook de duistere kant gezien en ik realiseer me maar al te goed dat God sterker is dan dat, want ook dat heb ik voor mijn ogen zien gebeuren. Ik verlang naar een leven met Jezus als middelpunt waar alles om draait, als mijn vraagbaak en als mijn beste vriend en dat is waarom ik mij laat dopen.

Jedidja Muller

Ik ben Jedidja Muller en ben 17 jaar oud. Ik woon in Scharmer met mijn twee lieve ouders Maarten en Hanna, en mijn 4 zusjes Thirza, Salomé, Chawah en Simcha, en heb een hele lieve vriend die Egbert heet.

Ik ben van jongs af aan christelijk opgevoed waar ik mijn ouders dankbaar voor ben. In 2016 zijn wij als gezin lid geworden van De Stadskerk. Ik ging toen naar de grote broers en zussen dagen/kampen, en later ook naar reflect kring. Ik heb ook vanaf mijn 12e tot ik ongeveer 15 was gezongen in de kinderkerk hier in De Stadskerk. Tot dit punt was ik wel met God en Jezus bezig, maar had ik niet een persoonlijke relatie met hem.

Toen ik ongeveer 16 was begon ik me steeds meer met het geloof bezig te houden. Ik bad overdag als ik merkte dat ik God nodig had. Dit klinkt niet zo bijzonder, maar zo voelde het voor mij wel. Ik begon meer en meer op God te vertrouwen en merkte dat ik hem meer in mijn leven wou toelaten.

Jezus is sinds die tijd een vriend voor mij die altijd voor mij klaarstaat en van mij houdt. Hij vergeeft mij en zorgt voor mij. Mijn verlangen in mijn relatie met Jezus is dat ik steeds meer nieuwe dingen mag leren en nog dichter bij hem ga leven, en hem in mijn leven mag volgen. Ik dacht altijd dat je iets bijzonders meegemaakt moest hebben met Jezus of ik voelde me nog niet ‘oud’ of ‘wijs’ genoeg in het geloof om me te laten dopen. Hierdoor heb ik vaak gedacht dat ik niet goed genoeg was om die stap te maken, en wachtte ik af. Maar bij deze wil ik je zeggen dat je niet hoeft te wachten. Als je je wil laten dopen, moet je dat gewoon doen! De doop is juist een nieuwe stap in je leven en een stap om te laten zien dat je verder met God wil leven. Ik wil me hierom ook laten dopen.

Robert Plaisier

Mijn naam is Robert en ik ben 22 jaar. Vorige maand tijdens de KC-dienst van 10 oktober, kwam naar voren dat je je kon laten dopen. Ik heb daar wel es over nagedacht, maar…
Mark preekte de week erop in het centrum over de vraag: “Wat zijn jouw prioriteiten in het leven’’. Ik dacht terug aan mijn leven. Af en toe was het ook lastig en zwaar. Vaak ook leeg. Hoe ging ik daar mee om? Hierin dacht ik aan: gesprekken met mensen om mij heen, dromen die ik had, mijn ambities. Hoe vulde ik mijn hart? Ik was op zoek naar een maatje waarbij ik alles neer kon leggen en die mij tot rust kon brengen. Dit klinkt heel onschuldig en heel gewoon in je oren, maar deze zoektocht had mij in z’n greep. Ik sliep er goed of slecht door. Mijn humeur werd erdoor bepaald. Ik had het niet door maar het veranderde mij tot wie ik was.

De avond voor de kerkdienst op 17 oktober, was ik in m’n hoofd nog bezig met afronden van een relatie die 2 maanden daarvoor opgehouden was. Ik stuurde een bericht.

Het antwoord op mijn lange bericht, kwam neer op het feit dat ik maar beter mijn mond had moeten houden.

Hier gebeurde iets heel bijzonders in mij! Er veranderde iets in mij! In plaats van dat ik verdrietig werd over het feit dat ik me niet begrepen voelde, voelde ik een rust die niet te beschrijven is! Ik moest lachen en dat stopte niet. Zo eenzaam als ik me vanaf de basisschool had gevoeld was plots verdwenen. God liet mij zien dat ik geliefd ben en dat ik me echt nooit alleen hoef te voelen. Lang genoeg had ik alleen gelopen. De tijd is gekomen om samen verder te gaan. Dit is wat er op mijn hart gelegd werd. “Samen met mij mag jij worden wie je bent in mij, als dat is wat je wil dan kan ik jou helpen. Makkelijk zal je leven niet ineens worden. Maar laat je touwtjes maar vieren en je zal groeien.”
Dat ik me nu laat dopen is voor mij het symbool, dat ik achter mij wil laten mijn oude ‘ik’. De ik die opzoek was naar iets in een ander, de liefde die een ander mij niet kan geven. Naar een nieuwe ‘ik’ die zijn vertrouwen stelt op het bovennatuurlijke van Jezus, die mij wel het vertrouwen kan geven om het beste in mezelf naar boven te halen.

Robin Storm

Goedenavond iedereen. Mijn naam is Robin Storm, 23 jaar en ik woon in Groningen. Ik ben van kind uit christelijk opgevoed door mijn ouders en ik ben hen daar erg dankbaar voor.

In mijn pubertijd liet ik het geloof links liggen, Dan ging ik zondags wel mee naar de kerk, maar na de dienst deed ik er verder niks meer mee. Toch ging ik op een dag nadenken en werd ik toch best beangstigend, want wat nou als het leven voor mij nu zou stoppen, waar zou ik dan heengaan? Op die dag heb ik besloten om het roer om te gooien en te gaan investeren in mijn geloof en dat heb ik niet meer losgelaten. Ik voelde mij veel vrolijker en ik had het vertrouwen dat er altijd iemand bij mij was.

Tijdens een vakantie vertelde mijn oudste broer (Joel) dat hij in deze tijd veel voor mij gebeden heeft. Ik geloof dat dit ervoor heeft gezorgd dat ik die knop heb omgedraaid en daar ben ik hem erg dankbaar voor.

Sinds die tijd heb ik vaak nagedacht om mij te laten dopen, maar dit stelde ik altijd uit. Nu begon in 2020 de corona en kwam de lockdown. Mijn ritme lag helemaal op zijn kop en ik vond het lastig om positief te blijven. Dit zorgde ervoor dat ik stress en paniekaanvallen kreeg.

Ik wilde die positiviteit weer terug en mij niet zo zorgen te hoeven maken om alles.
Ik heb toen veel gebeden, en christelijke muziek geluisterd. Ik merkte dat wanneer het niet zo goed ging, dat deze muziek mij rust gaf. Het lied wat mij vaak hielp is het nummer: ‘too good too not believe, van Brandon Lake. In dit nummer wordt gezegd dat er zoveel mensen zijn genezen door hem, en dat maakt hem te goed om niet in hem te geloven. Want Als God zo groot is en hij de hele aarde en mensen heeft gemaakt, dan zijn mijn problemen maar klein in zijn ogen en kan hij mij toch altijd helpen!

Het gaat nu telkens beter met mij en dat komt, omdat ik mag weten dat hij altijd bij mij is en dat ik met al mijn problemen bij hem mag komen, want hij heeft mij al meerdere keren geholpen en dat is wat hij voor mij doet. Daarom wil ik mij vanavond laten dopen, want ik wil vandaag de keuze maken om mijn oude leven met mijn slechte keuzes achter mij te laten en opnieuw te beginnen en dat wil ik met Jezus doen!

Thijs van der Veen

Ik ben Thijs, 15 jaar, woon in Groningen met mijn ouders, broer Bjorn en zusje Lisanne en hond Puk. Ik wil me graag laten dopen.

Het begon allemaal ongeveer een jaar geleden. Door Corona konden we niet veel doen, ik zat veel thuis en zat vaak achter de PlayStation. Ik gamede vaak met mijn nicht Naomi, neef Benjamin en nichtje Esther. We praten veel tijdens het gamen en Benjamin en Naomi vertelden over hun belevenissen bij Overstag. Overstag is een sportcommunity in de wijk Lewenborg. Elke woensdag is er een team van enthousiaste mensen die sporten met kinderen uit de wijk en ze vertellen en laten zien wie Jezus is. Mijn broer Bjorn, neef Benjamin en Naomi waren al onderdeel van het Overstag Team. Doordat ze er vaak over vertelden, was ik best wel nieuwsgierig geworden naar wat dat was. Ik ben een keer meegegaan en vond het leuk. Uiteindelijk kwam ik daar elke woensdag en kregen ik en mijn nichtje Esther het idee om bij het team te gaan. Dus zijn we naar de leiders toegestapt en hebben het voorgesteld. Een paar weken later kwam een van de leiders, Rianne, naar ons toe en vertelde dat het haar verstandig leek om eerst met de sportweek mee te draaien. Esther en ik wilden dat wel, dus hebben wij de laatste week van de zomervakantie meegedraaid met de sportweek. Daar leerde ik Stephanie kennen. Wij hadden veel leuke gesprekken en veel daarvan gingen over de doop, omdat zij daar ook mee bezig was. Tijdens de sportweek zijn er bijzondere dingen gebeurd. We hebben echt Jezus ervaren, samen leren bidden. Door Overstag ben ik meer gaan bijbel lezen en mede door de gesprekken met Stephanie ben ik meer gaan nadenken over de doop. Op het reflect kamp deed Mark een oproep voor wie zich wilde laten dopen. Dit was het moment waarop ik heb gekozen om mij te laten dopen.

Jezus is voor mij mijn Redder, verlosser!
Ik laat mij dopen omdat ik Jezus wil volgen!

Mijn verlangen in mijn relatie met Jezus is meer van Jezus zien en horen en meer levens veranderen!

Leonie Visser

Ik ben Leonie, 19 jaar oud.
Ik ben nooit christelijk geweest, en ook niet zo opgevoed. Mijn ouders zijn gescheiden. Heb het altijd lastig gevonden me ergens thuis te voelen. Ik was erg geïnteresseerd in spiritualiteit, astrologie, jongens, feesten, alcohol en drugs. Ik sloeg daar op een gegeven moment in door. Ik woonde op mezelf en stond erg los van God, ik maakte veel verkeerde keuzes, ik was eigenlijk enorm eenzaam. Ik had veel angsten. Ik was depressief en wou eigenlijk niet meer leven.

Ik ben vorige zomer naar Texel geweest op vakantie. Daar heb ik mensen ontmoet, die me voor het eerst de liefde lieten ervaren van Jezus. Ik was emotioneel gesloopt, eenzaam, moe en bang maar toch werd ik zo aangeraakt, ik voelde voor het eerst me ergens thuis.

Ik ervaarde wel nog enorm veel strijd. Ik merkte echt dat ik ook fysiek aangevallen werd. Ik ben op een nacht, toen ik bang was, in mijn slaapkamer op mijn knieën gegaan met mijn armen uitgestrekt naar de Heer, gaan bidden om vergeving en ook met de vraag wat ik nog moest doen om echt mijn hart volledig voor Jezus open te stellen. Op dat moment kwamen er beelden in flitsen voorbij en besefte ik me dat ik nog zo veel trauma’s had uit het verleden waar ik aan vast zat.

Ik heb gesmeekt om bevrijding en vergeving. Op dat moment werd de hele kamer verlicht, hoorde ik een warme stem “heb geduld, het komt goed”.

Sinds die dag, ben ik elke dag blijven bidden, heb ik zo veel geleerd, ben ik de bijbel dagelijks gaan lezen en veel gaan zingen en aanbidden naar God.

Ik ben zo dankbaar dat ondanks ik zo veel “dacht” op te geven voor de Heer, ik nu veel meer ervoor terug heb gevonden. Namelijk de onvoorwaardelijke liefde. Ik heb een vader die altijd dichtbij mij is.
Jezus heeft mij bevrijd en verlost van mijn zonden.

Niek Vrieling

Hoi allemaal, ik ben Niek, ik ben 17 jaar en wil mij graag laten dopen. Ik ben gelovig opgevoed en als kind ben ik gedoopt. Vanaf 2008 ging ik naar de stadspark-kerk wat nu De Stadskerk is. Toen ik klein was vond ik het naar de kerk gaan niet altijd leuk. Het waren lange diensten en veel te moeilijk voor mij om te begrijpen. Naast dat ik naar de kerk ging was ik eigenlijk nooit met het geloof bezig. Toen ik wat ouder werd begon ik mij af te vragen of God wel echt bestond.

Ik hoorde van leeftijdsgenoten verhalen over wat zij met God hadden meegemaakt. Ik bleef maar denken, waarom zij wel en ik niet. Het leek mij echt geweldig om mij te laten dopen maar heb nooit gevoeld van dit is mijn moment. Ik wist niet eens zeker of God wel bestond.

Ik ben de afgelopen 6 jaar ook naar het Reflect-weekend van de kerk geweest. Heb met Reflect een leuke kring gekregen met leuke kringleiders en heb op de kampen het altijd heel leuk gehad met de kring. Ook hier hadden we wel de diensten maar was daarnaast eigenlijk alleen maar bezig met lol maken.

Tot afgelopen Reflect-weekend. Ik had er echt veel zin in, misschien nog wel meer als de jaren ervoor. Bij de eerste dienst voelde ik richting het einde van de dienst een soort rust over mij heenkomen. Ik had voor het eerst een aanraking van God gevoeld in mijn leven. Die avond was er weer een dienst waar ik precies diezelfde aanraking voelde. Het was echt een fijn gevoel wat ik niet echt kan omschrijven. Toen later in die dienst begon de preek van Mark, die aan het eind van zijn preek vroeg wie zich wilde laten dopen. Ik zat heel erg te twijfelen na die aanrakingen die ik eerder die dag al had gevoeld van God. Een paar tellen later stond ik al, het ging bijna vanzelf. Ik heb toen besloten mijn oude leven achter te laten en een nieuw leven met God te beginnen, en nu sta ik hier om me echt te laten dopen. En ik keer niet meer terug naar een leven met twijfel zonder God.

Toetreder

Rianne Bol

Hallo, mijn naam is Rianne en ik wil toetreden in De Stadskerk, omdat ik meer van Jezus wil in mijn leven en ik denk dat De Stadskerk mij daarbij kan helpen. Sinds mijn doop in de IJssel (dat vind ik een heel cool detail om te vertellen), in de zomer van 2020, heb ik God, Jezus en de Geest weer op zo’n nieuwe manier leren kennen en is mijn verlangen naar Hem en mijn enthousiasme over Hem alleen maar meer gegroeid. Hij is voor mij weer een stukje dichterbij gekomen en tegelijk heb ik nog een stukje van Zijn grootheid mogen zien. Jezus is voor mij de weg naar de Vader en Hij is mijn beste vriend. Hij leert mij wat liefde is en wat we kunnen doen in Zijn machtige naam. Hij staat altijd naast me en neemt me aan Zijn hand mee door het leven en Zijn koninkrijk. Ik kan me geen leven zonder Hem meer voorstellen.

Mijn verlangen is om in mijn bestemming te lopen door voortdurend in Zijn aanwezigheid te zijn en me te laten vormen naar de Rianne zoals Hij me heeft bedoeld: levend in vrijheid en in vertrouwen op Hem en voortdurend uitstappend in geloof. En zo wil ik een getuigenis zijn en door de kracht van discipelschap anderen dichter bij Jezus brengen.
Ik zie uit naar een toekomst bij De Stadskerk.