Dopelingen

Twan van Dijk

Mijn naam is Twan, ik ben 23 jaar en ik woon nu al iets langer dan een half jaar in Groningen. Ik ga nu al bijna een jaar naar deze kerk (5 Februari precies) en ik laat mij vandaag dopen. Ik zal nu even wat vertellen over waarom en hoe:

Ik ben bij deze kerk gekomen via mijn vriendin en haar gezin: de familie Bakker. Keer op keer lieten ze mij zien hoe gezellig en vol liefde het geloof kon zijn ook al had ik er zelf nooit les of informatie over gekregen. Al snel kocht ik mijn eigen bijbel en begon ik te lezen over de vele verhalen die daarin stonden, dit was voor mij echt fantastisch en dus las ik steeds meer.

Op een gegeven moment zagen we een Alpha poster en vertelde mijn schoonvader over hoe leuk Alpha was en dat het echt een aanrader voor ons was om hieraan mee te doen, uiteindelijk hebben we besloten dit te doen en het bleek een gekke goede keuze. We hadden een super leuke groep en hele goede leiding die het nooit erg vonden om discussies aan te gaan of de gekste vragen te beantwoorden! Uiteindelijk hadden we ons Alpha weekend en hebben we het daar ook heel leuk gehad, het was een heel informatief weekend waar ook veel emoties loskwamen. Aan het eind van het weekend kreeg ik het gevoel dat ik meer wilde, meer van het geloof en meer van de kerk en toen kwam mijn besluit. Ik laat mij dopen!

Hanna Timmer

Mijn naam is Hanna Timmer, ik ben 15 jaar, ik ben opgegroeid in een gezin met mijn zus en 2 lieve ouders die mij hebben opgevoed met het geloof. Ik ga hier naar de kerk sinds ik een jaar of 8 was en ik ben blij dat mijn ouders die keuze hebben gemaakt, want ik heb ook door de diensten echt in mijn geloof mogen groeien.

Sinds ongeveer 3 jaar geleden had ik een sterk verlangen naar een leuke vriendengroep om mee naar diensten te gaan. Dus ik heb hier samen met mijn ouders des tijd veel voor gebeden. Maar een lange tijd gebeurde er niets. Tot ik na de zomervakantie naar de 4e klas ging en ik een nieuwe klas kwam. Mijn beste vriendin waar ik altijd mee over het geloof kon praten en mee kon bidden, kwam ook in dezelfde klas als mij. Ik kwam in een klas terecht met hele leuke meiden waarmee ik ook naar kingdom culture diensten kan gaan. Dit voelde voor mij echt als gebed verhoring en ik dacht in die tijd ook steeds meer aan de keuze om mij te laten dopen.

Maar ik dacht steeds, ben ik wel goed genoeg en ben ik niet te jong?

Toen ik op een dag naar school ging met de bus was ik het liedje ‘O come to the alter’ aan het luisteren en in de tekst kwam het zinnetje ‘Come today there is no reason to wait’. Ik wist op dat moment dat God tegen mij zei dat ik me mocht laten dopen.

Ik ga mij vandaag laten dopen omdat ik hem wil volgen. Zijn plan voor mij is nog lang niet afgelopen en ik weet, wat er ook zal gebeuren als ik dicht bij hem blijf komt alles goed. Ik laat mijn oude leven en onzekerheden achter mij en ik wil samen met hem verder leven!

Ahmed Ahmed

Ik ben opgegroeid in een islamitische familie en leefde heel toegewijd volgens de regels van mijn geloof. Alles moest perfect zijn: mijn gebeden, mijn gedrag, mijn discipline. Maar ondanks dat ik alles deed wat van me werd verwacht, bleef er iets in mij knagen. Alsof ik iets zocht, zonder precies te weten wat. Misschien noemde mijn tante Jolanda me daarom een waarheidszoeker. Grappig genoeg wist ik niet eens dat Jolanda zo toegewijd was als Christen,  laat staan dat ze al die jaren voor me bad.

Op een dag besloot ik, uit nieuwsgierigheid en misschien een vleugje koppigheid, de Bijbel te lezen. Ik wilde weten hoe christenen naar God kijken. Wat begon als een simpele zoektocht, werd al snel een intensieve studie. Ik las het hele Oude Testament en geloof me, dat was geen lichte kost. Sommige delen waren zo ingewikkeld dat ik me afvroeg of ik ooit door die familiegeschiedenissen heen zou komen. Maar toen begon ik aan het Nieuwe Testament, en daar gebeurde iets.

De woorden van Jezus raakten mij op een manier die ik niet kon negeren. Zijn boodschap over liefde, genade en een Vader die dichtbij is, veranderde alles. Het werd duidelijk: Jezus is niet zomaar een profeet, Hij is de Zoon van God. En dat bracht mij tot een onvermijdelijke conclusie: wat ik in de islam had geleerd, was niet de volle waarheid. God is geen verre rechter, maar een liefdevolle Vader die ons door Jezus uitnodigt tot een persoonlijke relatie.

Ik geloof dat het gebed van mijn tante een grote rol heeft gespeeld in mijn bekering. Zonder dat ik het wist, bad ze jarenlang voor mij. Ze vertelde me pas later dat ze er altijd op vertrouwde dat God mij zou trekken, juist omdat ik altijd naar waarheid zocht.

Jezus heeft mijn hart veranderd. Nu wil ik mijn oude leven achter me laten en door de doop laten zien dat ik Hem wil volgen. Mijn verlangen is om Hem steeds beter te leren kennen, Zijn liefde met anderen te delen en te blijven groeien in mijn geloof. En stiekem ben ik ook dankbaar voor mijn tante Jolanda, zonder haar gebed was ik misschien nog steeds aan het zoeken.

Danique Liewes

Ongeveer twee jaar voordat ik moeder werd, begon ik na te denken over mijn ouderschap en hoe ik mijn kinderen wilde opvoeden. Toen ik zwanger werd van ons eerste kind, werd ik mij steeds bewuster van mijn eigen opvoeding en de impact die dit op mij had. Het leidde tot een diep verlangen om het anders te doen dan wat ik zelf had meegemaakt. Toen ons zoontje werd geboren, werd ik me nog meer bewust van hoe ik gevormd was door mijn verleden en het gedrag dat ik onbewust meenam in mijn rol als moeder.

Na de geboorte van onze dochter in 2023 raakte ik dieper betrokken bij spirituele stromingen zoals de New Age, op zoek naar manieren om mijn innerlijke trauma’s te helen. Ik voelde me sterk aangetrokken tot meditatie, ademwerk en energetische genezing, maar het bracht mij verder van mijn echte doel: echte heling. Mijn innerlijke strijd was groot; mijn relatie was gespannen, ik voelde mij mentaal uitgeput en had best wel moeite met het omgaan met mijn verleden.

Uiteindelijk kwam ik in contact met een christelijke internetvriendin, zij zit ook bij de stadskerk. die mij aanraadde worshipmuziek te luisteren en mijn gezin te zegenen na dat wij een aantal gesprekken voerden. Dit bracht langzaam maar zeker verandering in mijn denken. Ik begon gesprekken te voeren met mensen die vanuit het christelijk geloof hun pad van heling hadden gevonden. Eén van die gesprekken leidde mij naar een getuigenis van Babette, een vrouw die haar leven had veranderd door Jezus en ook uit deze New Age kwam. Deze getuigenis raakte mij zo diep en ik begon meer te leren over het christelijk geloof.

Rond eind oktober 2023 besloot ik dat ik in God begon te geloven. Het voelde als een enorme verlichting; ik ervoer een onverklaarbare liefde die mijn hart vulde. Mijn denkwijze veranderde, mijn relatie verbeterde en ik voelde mijzelf meer vrouwelijk en zachter. Ik begon de Bijbel te lezen, bad regelmatig en voelde de liefde van God steeds sterker. Mijn relatie met Jezus gaf me de kracht om mijn verleden achter mij te laten, mijn verleden en mijn ouders te vergeven en een nieuw begin te maken, een nieuw hoofdstuk in mijn leven, volledig gewijd aan God.

Elbert Timmermans

Geloof heeft altijd een rol gehad in mijn leven, maar de laatste jaren voor 2022 kwam het steeds meer op de achtergrond.  Toen mijn huwelijk in 2022 stuk liep, kwam ik erachter dat mijn levenstuin op veel punten niet meer op orde was.

Nu terugkijkend was God er al die tijd bij. Kort voor mijn scheiding was ik bij een oudere vrouw voor mijn werk Ze vroeg of ik geloofde en zo kwamen we tot een eerlijk gesprek waarin ze uiteindelijk zei. Maar Elbert heb je weleens gebeden dat God je wilt leren geloven?

Een maand na de scheiding was ik onderweg en ik verlangde ontzettend naar Jezus. Ik moest aan het gesprek denken en ben in gebed gegaan. Ik heb gevraagd of Hij mij wilde leren geloven en heb alles bij Hem neergelegd. Wat er een uur later gebeurde kan ik niet goed omschrijven, mijn lichaam schudde en werd warm. Ik heb mijn collega een berichtje gestuurd en gezegd dat ik niet weet wat er gebeurt, maar of ze wou bidden voor mij. Mijn collega vroeg of er iets ergs was gebeurd? In een spraakbericht kon ik alleen reageren met, Nee het is de Heer. Vanaf dat moment werd ik overmand door emotie en was het niet alleen Geloof, maar was het Jezus die ik plaats had gegeven in mijn leven.

Ergens een zondag daarna stapte ik voor het eerst hier binnen met mijn zoon Pepijn. Gemeente wat ben ik blij dat ik hierheen ben gebracht. Vanaf het begin voelde het als thuiskomen.

Mijn leven was vanaf toen echt niet alleen maar geweldig en goed, maar ik wist wel dat ik alles met Jezus mocht delen. Tijdens het  Alpha weekend heb ik Jezus om vergeving mogen vragen en ik heb leren vergeven. Hij heeft  mijn levenstuin hersteld, mensen op mijn pad gebracht en tekenen laten zien.

Nu  kwam er  steeds meer het verlangen om mij onder te laten dompelen om zo het verleden te begraven en met Jezus op te staan. Ik heb vaak gebeden wat ik hier mee mocht doen tot zondag 1 december. Tijdens de dienst had ik een bijzonder gevoel in mij en tijdens de overdenking zei Mark iets over dopen,  mijn hart maakte een sprongetje en tegelijk hoorde ik dat Jezus zei ‘ja Elbert het is goed het mag’. Daarna ben ik op mijn knieën gegaan en heb ik mij overgegeven, ik voelde alleen nog de angst wat zouden andere zeggen. Ben naar 2 bidders gegaan en daar hardop uitgesproken wat mijn verlangen is en mijn angst uitgesproken. Waarop ze mij vertelde dat ik zelf die blokkade ophoudt.. Ja dat kon ik beamen en op de vraag wat wil jij Elbert heb ik toen volmondig mogen zeggen dat ik gedoopt wil worden en ik Jezus mijn verlosser wil volgen!!!!

Nicky Van der Wouden

Ik wil als eerst graag mijn ouders bedanken dat ze me christelijk hebben opgevoed en mij hebben gesupport in de weg naar een kerk vinden en het geloof. Ook wil ik graag de leiding bedanken van mijn kampen om mij te laten zie wie God is.

God als u echt bent laat me dan een teken zien waarom hebt u me niet laten gaan, dit zei ik toen ik in het ziekenhuis lag na een suïcidepoging. Ik was boos op God dat hij mij niet had laten gaan terwijl ik zo’n zwaar leven had en het nut er niet meer van in zag. Een maand later ging ik op kamp van AIA. Hier was ik al eerder heen gegaan en heeft me geholpen om dichter bij God te komen. Alleen door alles wat er gebeurde in me leven was ik weer afgedwaald van het geloof. Ik ging er dit keer niet heen om bezig te zijn met het geloof maar om gewoon plezier te hebben want God bestond in mijn ogen niet meer. Kamp was voor mij erg moeilijk. Het deed me weer denken aan toen ik wel geloofde en me geliefd voelde door God. Ik ging op een avond bidden en vroeg aan God als je bestaat en echt van me houdt zoals u zegt laat me iets zien van u ik heb u nodig. Die avond ben ik gaan slapen en heb ik een teken gekregen van God. Ik zag in mijn droom felle licht en een zwart gat. In het felle licht stond iemand met wijde armen open en in het zwarte gat stonden alle nare dingen die ik heb meegemaakt. Een begeleider van kamp waar ik goed mee kan zat naast me en trok me mee naar het licht waar ik met open armen werd ontvangen. Sinds ik deze droom/visioen heb meegemaakt kan ik dingen meer bij God laten, en weet ik dat, no matter wat, ik geliefd ben en gezien ben en daarom wil ik me laten dopen om dat hij de enige weg is naar het goeie/ mooie leven.

Eva Dyadko

Mijn naam is Eva Dyadko en ik ben 24 jaar oud. Dankzij Gods genade sta ik hier en ik ben zo dankbaar dat ik daar vandaag van mag getuigen.
Mijn ouders zijn gevlucht uit Moldavië en Oekraïne, en binnen onze familie heb ik veel gebrokenheid meegemaakt. Toen ik 8 jaar was, verliet mijn vader ons gezin, en ik weet nog goed dat ik als klein meisje alle hoop in God verloren had. Ik groeide op door de wereld en
probeerde vervulling te vinden in wereldse dingen. Een leegte die alleen door Jezus gevuld kon worden.
Ik zag iets bijzonders gebeuren in het leven van mijn broer. Toen hij diep omringd werd door duisternis, was daar Jezus die hem redde. Ik was blij voor hem, maar ik dacht dat dit niet het leven voor mij was. Ik dacht dat ik het allemaal wel alleen kon, dat ik God niet nodig had en dat kiezen voor God iets voor zwakke mensen was. Nu zie ik waar ik al die tijd blind voor was: dat we allemaal God nodig hebben.
God werkte zo hard om mij terug bij Hem thuis te brengen. Hij zegende mij met Christelijke vrienden, en afgelopen november nodigde mijn broer mij en mijn moeder uit voor de kerkdienst in Sneek, waar hij zijn getuigenis deelde. Er vond die dag veel heling binnen ons gezin plaats. De duisternis die over onze familie rustte, werd opgelicht door Jezus. Het enige wat God nodig had was mijn hart. Toen ik de eerste stap zette transformeerde Hij mij compleet. God zei tegen mij dat ik Zijn geliefde dochter ben, dat Hij zoveel van mij houdt
en dat ik zo kostbaar voor Hem ben.
Jezus is mijn Verlosser, en dankzij Hem kan ik leven. Ik ben niet meer dezelfde Eva en vandaag laat ik mijn oude leven achter en sta ik op in een nieuw leven met Jezus. In mijn menselijkheid kan ik moeilijk Zijn goedheid bevatten. En mijn woorden schieten te kort, maar Heer, ik geef alles aan U, mijn hele leven, want ik ben niks zonder U. Ik leg mijn eigen kronen opzij.
Glorie en eer aan de allerhoogste. Tot in de eeuwigheid.

Sil van Herwijnen

Hallo, mijn naam is Sil van Herwijnen. Ik ben 25 jaar en woon samen met mijn vrouw Gerlissa in Selwerd. Van jongs af aan ben ik gelovig opgevoed en heb ik op verschillende christelijke scholen gezeten in Zwolle. Tot mijn 18e heb ik in Zwolle gewoond en ben ik op zondag altijd mee gegaan met mijn ouders naar de kerk. Vanaf mijn 18e ben ik in Groningen gaan studeren en lid geworden van de studentenvereniging navigators Groningen, hier heb ik overigens ook mijn vrouw ontmoet. Ik heb heel mijn leven geloofd maar ook periodes gehad wanneer ik minder investeerde in het geloof. Tot ik eind 2023 er achter kwam dat er een kwaadaardige hersentumor in mijn hoofd zat. Hieraan ben ik geopereerd en er is gelukkig 95% weggehaald. Vervolgens ben ik in heel 2024 behandeld en is de tumor nog 2x kleiner geworden. In deze periode heb ik veel vertrouwen en kracht uit het geloof gehaald. Veel mensen om mij heen baden voor mij, door de kracht van dit gebed heb ik (bijna) geen bijwerkingen gehad van de chemo of bestralingen. Ik maak vandaag de keuze om mij te laten dopen omdat ik God dankbaar ben voor leven en gezondheid en ik mooie dingen in zijn koninkrijk wil doen.

Gerlissa van Herwijnen

God en de kerk zijn altijd al een onderdeel geweest in mijn leven. Ik ben opgegroeid met het geloof in een warm gezin en met liefde voor God. Toen ik ging studeren probeerde ik daar zelf mijn weg in te vinden en kwam ik af en toe bij de Stadskerk. Ik heb in die periode God wel minder in mijn leven ervaren. Pas in de afgelopen jaren heb ik God écht leren kennen, voornamelijk in de ziekte van Sil, mijn man. God kwam dichterbij dan ooit tevoren en liet Zichzelf echt zien als de God die ook dichtbij komt. Door Zijn aanwezigheid werd ik door die periode heen getild en kan ik met hoop naar de toekomst kijken. Ik besef dat ik Hem altijd nodig heb in mijn leven en dat zonder Jezus mijn leven zo weinig voorsteld. Daarom wil ik volledig voor Hem kiezen en doen wat Hij van ons vraagt; dopen en Hem volgen. 

Ary Koning

Mijn naam is Ary Koning ik ben 47 jaar, agrarisch ondernemer van beroep en woonachtig in Munnekezijl. Ik ben christelijk opgevoed, ons gezin bezocht de diensten in de gereformeerde kerk in onze woonplaats Munnekezijl.

De eerste keer dat ik met de Stadskerk in aanraking kwam was toen er een luchtballon in mijn pas ingezaaide land belande…. De luchtballon bleek vol te zitten met mensen uit de Stadskerk. Via mijn vrienden Egbert en Ciska ben ik ook in aanraking gekomen met de diensten van de Stadskerk. Er ging een wereld voor mij open. 3 jaar geleden heb ik samen met hen en anderen de Alpha cursus doorlopen waar ik in verbondenheid met de rest mocht groeien in mijn geloof.

Tijdens de vaderhart conferentie afgelopen herfst, kwam ik erachter dat Jezus een broer van mij is, wauw, is dat niet mooi? Wij zijn allemaal kinderen van dezelfde Vader. Jezus heeft tot mij gesproken daardoor weet ik dat Hij een levende relatie met mij wil.

De afgelopen 2 jaren waren voor mij enorm zwaar; met grote problemen / spanningen binnen mijn familie, ernstige gezondheidsproblemen met mijn koeien, problemen met mijn eigen gezondheid en jongstleden het verlies van mijn broertje. De Heer heeft mij ook in die periode niet losgelaten maar gezegend met kalmte, rust, energie, moed en doorzettingsvermogen. Ook heeft Hij mensen op mijn pad gebracht die mij steunen in aanwezigheid en gebed. Er zijn bijzondere vriendschappen ontstaan toen ik dat het meeste nodig had.

Ontdekken, leren en groeien in geloof. Samen met deze gemeente heb ik een mooie reis mogen maken door een periode van hoogte en dieptepunten. Ik heb jullie leren kennen als warme, betrokken en liefdevolle broers en zusters. Dank jullie wel voor wat jullie voor mij als gast betekend hebben, wat jullie mij geboden hebben om te mogen ontdekken, te leren en te groeien in mijn geloof en deel te mogen nemen aan activiteiten / cursussen. Maar ook het ontmoetten van mooie mensen, wat tot mooie vriendschappen heeft geleid. Daarom zou ik graag toe willen treden tot deze gemeente.

Dankbaar ben ik U Heer dat U in mijn leven bent, dat U mijn God wilt zijn. Dat U mij wil lief hebben en wil zegenen. Van U mag ik verlossing en genade ontvangen. Daarom wil ik graag mijn oude leven achterlaten en een nieuw leven met U beginnen, Heer ik wil U en Uw Heilige Geest in mijn leven ontvangen. U bent mijn rots, mijn vriend.

Hier is mijn hart Heer.

Julian Ritmeester

Mijn naam is Julian Ritmeester. Ik ben 27 jaar. Samen met mijn vrouw Maureen en onze kinderen, Thijmen, Marieke en Jesse woon ik in Leens.

Vanuit huis ben ik gelovig opgevoed. Ik ben ook als kind gedoopt, maar zelf was ik nooit zo met God bezig. Ik vond het lastig om God te voelen in mijn leven. 

Wij waren lid van de Gereformeerde Kerk maar konden daar onze plek niet vinden. Toen we de eerste keer in de Stadskerk kwamen voelde ik me niet heel erg op mijn gemak. Ik had veel moeite met de openheid hier in de kerk want ik hield mij gesloten. Maar na een aantal jaren gingen we toch weer heen en er was iets veranderd ik was opener. Ik vond het mooi en ik voelde God echt. 

Sinds kort lees ik uit de Bijbel en vind ik daar veel rust in. Ik merk die rust nu in mijn dagelijks leven. Dit heeft er ook voor gezorgd dat ik er nu klaar voor ben om mij te laten dopen en te kiezen voor God. Ik wil hem volgen en voor Hem leven.

Maureen Ritmeester-Suithoff

Ik ben Maureen Ritmeester, 26 jaar, getrouwd met Julian en samen hebben wij drie kinderen. Er is een tijd geweest waarin ik erg gericht was op het aardse leven en God daardoor bijna uit het oog verloor. ‘Ik heb hem niet nodig,’ dacht ik bij mezelf. Het geloof voelde meer als een belemmering dan een bevrijding. Maar wat had ik het op dat moment mis. Want mede door de aardse druk kreeg ik paniekaanvallen. Toen besloot ik eind 2022 mijn leven voor een jaar in handen van God te geven, waarna een bijzonder jaar volgde. De paniekaanvallen gingen bijvoorbeeld over en we kwamen hier terecht, in de stadskerk. Hier zag ik hoe mensen vol overgave en met passie God aanbeden. Er kwam steeds meer rust in ons leven. Maar aan het einde van dat jaar werd ik steeds vaker ziek. En die ziekte zette zich voort in 2024. Toen ik uiteindelijk in het ziekenhuis belandde, bleek ik een chronische auto-imuunziekte te hebben, dat heet sle, ook wel lupus genoemd. De ziekte valt binnen ons gezin soms zwaar, maar juist daardoor geeft het geloof in Jezus kracht en houvast. Hij heeft ons keer op keer gedragen. Ik ben er klaar voor om volledig voor Jezus te leven en daarom wil ik mij laten dopen. We hopen hier in de kerk nieuwe contacten op te doen en samen verder te groeien in Jezus.

Jeya Prathap Kaniraj

Mijn naam is Jeya Prathap Kaniraj. Ik kom uit India en heb een doctoraat in de scheikunde. Ik woon hier met mijn vrouw, Jaclin, en onze twee schoolgaande kinderen, Praislin en Gaby.  De afgelopen maanden zijn we naar de Stadskerk geweest en het is een grote zegen voor ons gezin geweest.

Jezus is mijn Verlosser. Hij stierf voor mijn zonden en geeft mij vergeving en eeuwig leven door Zijn opstanding. Zijn liefde voor mij is onvoorwaardelijk en Hij is altijd bij me, leidt en versterkt me. Zonder Hem ben ik niets. Hij is mijn hoop en mijn weg naar het eeuwige leven. Zelfs als ik faal, vergeeft Hij me en leidt Hij me terug naar Hem. Zijn genade en barmhartigheid falen nooit, en daarom heb ik Hem lief.

Jezus heeft mijn hart en mijn leven veranderd. Vroeger worstelde ik met oneerlijkheid, maar Hij heeft me geleerd om met waarheid en integriteit te leven. Mijn gebedsleven is ook veranderd – ik bid nu niet alleen voor mezelf, maar ook voor anderen met liefde en mededogen. Elke avond denk ik na over mijn dag, beken ik mijn fouten en vraag ik Hem om vergeving. Door Zijn genade heb ik vrede in mijn hart en een goede nachtrust.

Ik wil gedoopt worden omdat het een symbool is van mijn zonden die worden weggewassen en mijn nieuwe leven in Christus. De doop is mijn openbare verklaring van geloof en toewijding om Jezus te volgen.  Het is mijn manier om mijn liefde voor Hem te uiten.

Mijn grootste verlangen is om dicht bij Jezus te wandelen, te groeien in mijn geloof en een leven te leiden dat Zijn liefde weerspiegelt. Ik wil de vreugde van Zijn aanwezigheid ervaren en de zekerheid van eeuwig leven met Hem.

Toetreders

Danielle Betting

Ik kom nu ruim een jaar bij de Stadskerk, meestal met mijn dochter maar afgelopen community bijeenkomst en kerst was ook mijn zoon mee. Dat mijn kinderen ook weer meegaan naar de kerk vind ik heel fijn, en ik merk wel dat dat komt door de Stadskerk. Het voelde direct vertrouwd binnen de community.

Arnold de Graaf

Lieve gemeente,

Wij zijn Arnold en Anita de Graaf, we hebben vijf kinderen: Joas (20), Daan (18), Micha (16), Lucas (13) en Naomi (9). Joas bewandeld zijn eigen weg en met de andere vier willen we weer aansluiten bij de Stadskerk. Met de nadruk op ‘weer’, want in de periode van 2016 tot 2023 zijn we ook lid geweest.

Zoals iedereen weet heeft in die periode corona toe geslagen en in ons gezin extra hard. Anita en Lucas hebben sinds 2021 langdurige klachten overgehouden van meerdere corona infecties. Dit heeft er mede voor gezorgd dat we toen het besluit hebben genomen om naar een kleinere gemeente te gaan met minder prikkels en meer overzicht.

In de afgelopen jaren hebben we in ons ziek zijn veel steun gehad van onze Hemelse Vader. Lucas heeft dit zodanig ervaren, dat hij zich in november 2024 heeft laten dopen, dus ook hij zal lid worden van de gemeente.

De reden dat we nu weer naar de Stadskerk terug komen is, omdat Arnold is aangenomen in de bediening van Hoofd Toerusting. Het proces richting de sollicitatie en daarna hebben we als heel zegenrijk ervaren.

In vertrouwen zijn we het proces ingegaan en het is ook daadwerkelijk een roeping geworden. In combinatie met zijn studie theologie aan het Evangelisch College is zijn functie in de Stadskerk straks een prachtige plek om verder te leren en te groeien in de bediening voor Gods gemeente.

We zien erg uit naar de tijd die komen gaat. Hierin hebben we het vertrouwen dat God ons zal leiden en we willen in afhankelijkheid van Hem ons aansluiten en een bijdrage leveren aan de gemeente.

In Hem verbonden,

Arnold en Anita de Graaf

Anita de Graaf – van der Veen

Lieve gemeente,

Wij zijn Arnold en Anita de Graaf, we hebben vijf kinderen: Joas (20), Daan (18), Micha (16), Lucas (13) en Naomi (9). Joas bewandeld zijn eigen weg en met de andere vier willen we weer aansluiten bij de Stadskerk. Met de nadruk op ‘weer’, want in de periode van 2016 tot 2023 zijn we ook lid geweest.

Zoals iedereen weet heeft in die periode corona toe geslagen en in ons gezin extra hard. Anita en Lucas hebben sinds 2021 langdurige klachten overgehouden van meerdere corona infecties. Dit heeft er mede voor gezorgd dat we toen het besluit hebben genomen om naar een kleinere gemeente te gaan met minder prikkels en meer overzicht.

In de afgelopen jaren hebben we in ons ziek zijn veel steun gehad van onze Hemelse Vader. Lucas heeft dit zodanig ervaren, dat hij zich in november 2024 heeft laten dopen, dus ook hij zal lid worden van de gemeente.

De reden dat we nu weer naar de Stadskerk terug komen is, omdat Arnold is aangenomen in de bediening van Hoofd Toerusting. Het proces richting de sollicitatie en daarna hebben we als heel zegenrijk ervaren.

In vertrouwen zijn we het proces ingegaan en het is ook daadwerkelijk een roeping geworden. In combinatie met zijn studie theologie aan het Evangelisch College is zijn functie in de Stadskerk straks een prachtige plek om verder te leren en te groeien in de bediening voor Gods gemeente.

We zien erg uit naar de tijd die komen gaat. Hierin hebben we het vertrouwen dat God ons zal leiden en we willen in afhankelijkheid van Hem ons aansluiten en een bijdrage leveren aan de gemeente.

In Hem verbonden,

Arnold en Anita de Graaf