Doopdienst 22 september 2024 – hoofdlocatie

Dopelingen

Arja van Driel

Hallo allemaal. Ik ben Arja, 38 jaar. Op mijn 28e ben ik tot geloof gekomen. Al vanaf die tijd heb ik een verlangen om gedoopt te worden. Maar het voelde nooit aan als de juiste tijd. Het achterliggende jaar is voor mij en mijn kinderen heel heftig geweest. Na 20 jaar huwelijk met een narcistische man trok ik het niet meer. Begin dit jaar had ik aangegeven dat ik wilde scheiden. Helaas accepteerde hij dat niet. Na twee mislukte zelfmoordpogingen is het hem in april wel gelukt om zelfmoord te plegen. Na deze periode ben ik door een heel diep zwart dal gegaan. Tot ik voor mijn gevoel op een kruispunt werd gezet door God. Ga je nog 38 jaar van je leven weggooien of ga je vooruit. Ik heb gekozen om met Hem als mijn Leidsman vooruit te gaan. En nu voelt het voor mij als de juiste tijd om gedoopt te worden. Zowel letterlijk als figuurlijk het oude achter me laten, en het nieuwe leven met Jezus als gids, omarmen.

Reinart Heemstra

Afgelopen april was ik mee met het mannenweekend van de stadskerk. Ik had heel erg het verlangen om meer van God in mijn hart te voelen. Ik kon goed beredeneren waarom ik in God geloofde maar een echt persoonlijke band had ik niet. De vrijdagavond op dat weekend had ik al een mooi gesprek met een man, en ook zaterdagochtend nog voor het ontbijt had ik weer zo’n mooi gesprek. Ik zag bij deze mannen iets waarvan ik dacht: dat wil ik ook! Luisteren naar wat God tegen je zegt. Ik werd er erg door geraakt en tijdens de eerste overdenking brak ik helemaal. Ik wist dat dit was wat ik zocht. Ik wist alleen nog niet zo goed wat ik er mee moest doen. Ik heb het hier met verschillende andere mannen over gehad en een zei me dat ik God best al wel hoorde in mijn hart, maar dat ik alleen nog maar hoefde te luiteren. Dat was ook wat ik wou en dat besloot ik te doen. Die avond was er weer een overdenking en een van de vragen waar je zelf over na moest denken was: wat vraagt God van je en waar wil je “Ja!” op zeggen. God zei direct tegen me: laat je dopen! Dus daar heb ik naar geluisterd.

Wat houdt dat nou voor mij in, luisteren naar wat God tegen je zegt. Afgelopen periode werd mij duidelijk dat ik mijn identiteit zocht in andere dingen dan dat ik een gered kind van God ben. Ik had altijd een stemmetje in mij die zei dat ik niet gezellig genoeg was. Op een verjaardag of feestje moesten er altijd eerst een paar biertjes in voordat ik mij zelfverzekerd en gezellig voelde. Dit deed ik vanaf mijn pubertijd, maar ook nu ik 40 ben deed ik dat nog steeds. Ik was trots op dat ik diegene was die altijd wel doordronk. Dat was mijn identiteit. Maar ook: ik was die stoere motorrijder, die man met die ene baan, enz. Dat hoeft nu niet meer. Afgelopen maanden heb ik niet meer gedronken en God zegt tegen mij: “Je bent mij geliefde zoon, in jou vind ik vreugde.”

Marlon Markwat

Ik ben als 8 jarige voor het eerst met God in aanraking gekomen toen ik met mijn tante mee ging naar een pinkster gemeente. Later heb ik ja gezegd tegen Jezus samen met mijn moeder. Toen ik 16 was wilde ik graag gedoopt worden maar de oudsten van de christen gemeente vonden dat geen goed idee en het gebeurde dus niet. Dat bleek achteraf maar goed ook. Ik heb toen in een half jaar tijd veel rouw meegemaakt waardoor ik heel erg boos werd op God en hem dus ook de rug heb toegekeerd. God liet me boos zijn en ik ben toen volledig los gekomen van de kerk en ook van God. In deze donkere periode van mijn leven waar vele verleidingen me bezig hielden  heeft mijn moeder onophoudelijk voor mij gebeden dat God mij niet zou los laten. Haar gebeden werden uiteindelijk na 7 jaar verhoord. Ik woonde op een flat met een meisje en het was best wel uitzichtloos. Er kwam een stemmetje in mijn hoofd die zei , kom weer eens langs in de kerk. Dat was een keerpunt in mijn leven. Ik ben na deze keuze weer bij mijn ouders gaan wonen en heb binnen 3 maanden mijn relatie beëindigd en heb mijn huidige vrouw leren kennen waarvan ik zeker weet dat God haar op mijn pad heeft gebracht. Mede door de aanhoudende gebeden van mijn moeder en de liefde van mijn vrouw mocht ik steeds meer vertrouwd raken met de bijbel en dus met God. Ik was 16 en kreeg een reddingsvest van God. Hij heeft me laten zwemmen en door diepe wateren laten gaan maar heeft me nooit laten verdrinken. En nu na 30 jaren van kneden en groei mag en wil ik JA zeggen om Jezus te volgen en wil ik zijn discipel zijn.

Floris Kooij

Goeiedag allemaal, ik ben Floris Kooij. Ik ben 15 jaar oud en ben christelijk opgevoed.

Waarom wil ik me nou laten dopen? Ik geloof al mijn hele leven in God, maar ik wist nou niet hoe en waarom je je moest laten dopen. In diezelfde tijd ging ik naar ‘Worship Nights’. Dan ga je gewoon met een klein groepje muziek maken en God aanbidden hier in de kerk in het Huis van gebed. Daar gingen we ook samen bidden. Dat pakte mij wel. Toen ging ik thuis nog een boekje lezen over de doop (nog niet uit maar heb al wel genoeg info).

Ik lees wel eens de Bijbel. Uiteindelijk kwam ik op dit tekstje. Die vind ik wel mooi om voor te lezen.

Het is Johannes 10: ‘Waarachtig, ik verzeker u: wie de schaapskooi niet binnen gaat door de deur maar ergens anders naar binnen klimt, is een dief of een rover. Wie door de deur naar binnen gaat, is de herder van de schapen. Voor hem doet de bewaker open. De schapen luisteren naar zijn stem, hij roept zijn eigen schapen bij hun naam en leidt ze naar buiten. Wanneer hij al zijn schapen naar buiten gebracht heeft, loopt hij voor ze uit en de schapen volgen hem omdat ze zijn stem kennen. Iemand anders volgen ze niet, ze lopen juist van hem weg omdat ze de stem van een vreemde niet kennen.’ Jezus vertelde hun deze gelijkenis, maar ze begrepen niet wat Hij bedoelde. Hij ging verder: ’Waarachtig ik verzeker u: ik ben de deur voor de schapen. Wie vóór mij kwamen waren allemaal dieven en rovers, maar de schapen hebben niet naar hen geluisterd. Ik ben de deur: wanneer iemand door mij binnenkomt zal hij gered worden; hij zal in en uit lopen, en hij zal weidegrond vinden. Een dief komt alleen om te roven, te slachten en te vernietigen, maar ik ben gekomen om hun het leven te geven in al zijn volheid. Ik ben de goede herder. Een goede herder geeft zijn leven voor de schapen.

Ik geloof dat Jezus voor onze zonde is gestorven en drie dagen daarna is opgestaan. Hij heeft een pad voor mijn leven. Dit pad wil ik graag met Jezus verder lopen, Daarom laat ik mij dopen.

Saman Ghaffari

Mijn naam is Mohammed Ghafari en ik ben 33 jaar oud. Ik ben geboren in een moslimfamilie, maar begon op een gegeven moment te twijfelen aan mijn geloof. Door vrienden leerde ik veel over het christendom, en wat ik van hen hoorde, raakte mij diep.

Helaas veroorzaakten de veiligheidsdiensten in mijn land problemen voor mij, waardoor ik gedwongen werd te vluchten en in Europa bescherming zocht.

In Nederland ontmoette ik tijdens de kerstdagen broeder Gert Jan, die mij uitnodigde om een dienst bij te wonen in de Stadskerk. Daar kwam ik in contact met andere Iraanse gelovigen en begon ik op zondagen de diensten bij te wonen. Omdat ik meer over het christendom wilde leren, werd mij aangeraden om deel te namen aan de Alpha cursus. Tijdens deze bijeenkomsten gaf ik mijn hart aan Christus en begon ik een nieuw leven met Hem. Door Zijn dood en opstanding werd Hij mijn Redder.

Vandaag wil ik, door middel van de waterdoop, getuigen van deze waarheid: dat ik deel heb aan Zijn dood en opstanding, en dat ik de goddelijke vrede van Hem heb ontvangen. Amen

Toetreders

Mineke Brouwer

Een aantal jaar geleden voelde God enorm ver weg. Ik had weinig hoop en de toekomst leek zo onzeker. Ik was gekwetst door de kerk en keek continu achterom naar wat ik had verloren. Totdat God het volgende sprak: zie ik ga iets nieuws doen (Jesaja 43:19). Dit bracht een ommekeer teweeg in mijn leven. Ik besloot niet langer gefocust te zijn op mijn omstandigheden, maar om mijn blik gericht te houden op Jezus. De weg, de waarheid en het leven. Dit gaf me nieuwe hoop. Vertrouwen op God die een weg voor mij zou bereiden door de wildernis die ik toen zo ervaarde.
Zo kwam ik op Hawaii terecht waar ik een discipelschapstraining van YWAM heb mogen volgen. Hier heb ik mijn eerste liefde voor God weer terug gevonden. God heeft hersteld wat gebroken was. Mij blijdschap en vreugde gegeven en enorm veel waardevolle vrienden. Daarnaast heb ik een nieuwe liefde voor Gods woord gekregen. Ik heb mogen ervaren dat God nog steeds spreekt en ook tot mij wil spreken.
Tijdens deze periode heb ik mogen ervaren hoe belangrijk en waardevol het is om een gemeenschap van gelovigen om je heen te hebben staan. Het heeft me doen beseffen hoe veilig en thuis ik me voel in de stadskerk. Daarom wil ik graag toetreden tot de stadskerk. Ik kijk ernaar uit om deel te mogen gaan maken van Gods gemeente hier in de stadskerk.

Anne Van Zwol

Jezus is mijn Redder en Heer. Ik wil in Zijn wil staan en graag tot het doel komen dat Hij voor mij heeft. 

Momenteel wil ik graag groeien in de vrucht van de Geest. Dat wil zeggen in alle omstandigheden liefde, blijdschap, vrede, geduld, vriendelijkheid, mildheid, trouw, tederheid, zelfbeheersing ervaren en laten zien. Uit ervaring weet ik dat ik dit niet van mijzelf heb en dat ik mij nog te vaak/snel laat overwoekeren door de zorgen van het leven. 

Bij groeien hoort, naast dagelijks gebed, overgave en bijbel lezen, ook actief lid zijn in een plaatselijke gemeente en daarom wil ik mij, samen met Andrea, (opnieuw) aansluiten bij een gemeente. 

Ooit ben ik gedoopt in de VBG en lid geweest. Daarna, teleurgesteld in mensen, een tijd kerkloos geweest. Wel lid van een huiskring in Harkstede. Tijdens de coronatijd nog een tijdje (passief) lid geweest van een kerk in de charismatische richting. Echter in onze geestelijke zoektocht komen we erachter dat we ons meer thuis voelen in de baptistische hoek.

Andrea Van Zwol

Uit gehoorzaamheid aan God hebben we gekozen om lid te worden van een gemeente. Ik vind het spannend, aan de andere kant heb ik de behoefte om dmv een taak in de gemeente bij te dragen aan Gods Koninkrijk.