Getuigen, het kan altijd
Ik herinner me uit mijn eerste gemeente een vrouw die tot aan haar gezicht verlamd was. Haar enige uitjes waren die met een taxi voor rolstoelvervoer. Dit brengt me ook op een inmiddels overleden dappere man uit onze gemeente, de Stadskerk. Ik herinner me zijn naam niet meer. Hij moet een moeizaam leven gehad hebben; maar wel een rijk gedachteleven met zijn Heer. Nou, zo was Ilse er ook één.
Ilse
Ilse was een vrouw met een mooi opgemaakt gezicht en een bos lange, donkerbruine krullen. Ze had ogen die overal naartoe keken. Haar mond stond niet stil. Ze glimlachte veel,dan stonden de mondhoeken omhoog. Als toehoorder moest je je voorover buigen boven haar gezicht. Aan haar bewegende lippen en luchtstroom moest je woordjes gewaarworden. De meeste mensen konden haar niet verstaan en lieten haar, misschien met pijn in het hart, links liggen.
Bijzondere bekering
Op een keer had zij haar meest vertrouwde taxichauffeur meegenomen naar de zondagse dienst. Hij was tot geloof gekomen in onze Heer Jezus, door het levensverhaal van Ilse. Dat was op papier uitgetikt en opgeborgen in een vak aan de achterkant van haar rolstoel. Als Ilse wilde getuigen van haar Alles, dan verwees ze naar het vak achterop en vroeg ze haar chauffeur van dat moment om het getuigenis eruit te halen en te lezen. Deze man, Alex, had haar begrepen, het papier gepakt en Jezus Christus gevonden.
Belemmerd, beklemd
In ieders leven worden de mogelijkheden om te getuigen beperkt, door afhoudend gedrag van jouw relaties. Of door eigen schroom en schaamte. Sommigen mogen je zelfs niet omdat je Christen bent. Anderen vinden jou wel oké, maar bieden grote weerstand als het gesprek op het geloof komt. Dit moet ons wel inventief maken om, geleid door de Heilige Geest, de wegen te vinden om toch te getuigen, of een getuige te zijn, ten overstaan van deze mensen. Ook moeten wij van God een elleboogstoot krijgen om boven onze schroom en schaamte uit te groeien. Neem nou de Jozef van het Sanhedrin, een man die Jezus in het geheim had gevolgd, omdat bij hem teveel op het spel stond als hij voor Jezus uitkwam. Het volbrachte werk van Jezus aan het kruis was de zet die hem alle moed bij elkaar deed rapen om een Romeins overste te vragen om het lichaam van Christus te mogen begraven. (een parel van Theo van den Heuvel ging hierover en kan op de website nagekeken worden). Zo zijn er allerlei redenen om te getuigen.
Omstandigheden die ons belemmeren; daar hebben we mee te maken in de huidige tijd, met een wereldwijde en ook thuis merkbare crisis. De crisis is van satan, maar God gebruikt deze crisis ook om mensen naar Zich toe te trekken.
Hoopvol getuigen van de Hoop
Nu moeten wij onze fysieke afspraken op het gebied van werk, sport, hobby en kerk missen. Wij blijven zoveel mogelijk binnen. Daardoor gedwongen, worden we inventief met internet en sociale media maar ook met allerlei andere activiteiten op het gebied van onderlinge belangstelling en zorg. Laten we ook in onze eigen invloedssferen onszelf aansporen om, door het verhaal van Ilse aangemoedigd, te blijven getuigen van de Hoop die Jezus Christus is.
Ellen Visser