Now that I have seen
“Now that I have seen, I am responsible” – Marilieke in Oeganda
Van Oeganda zelf heb ik eigenlijk nog niet eens zoveel gezien. Ik ben niet op safari geweest en heb nog geen waterval gezien. Al mijn foto’s in Oeganda zijn selfies met vrienden. Veel verschillende vrienden. Ik blijf onder de indruk van de rijkdom die ze hier ervaren als het aankomt op familie en vriendschap.
Ware religie
k heb vorig jaar in Oeganda van september tot december vrijwilligerswerk gedaan bij Watoto en ben inmiddels weer terug. Dit keer niet in een hotel speciaal voor vrijwilligers, maar bij een vriendin en mama Sarah die ik via Watoto heb ontmoet. Ze had een kamer voor mij over en dat maakte het voor mij makkelijk om terug te komen.
Ken je Watoto van het kinderkoor dat vanuit Oeganda elk jaar naar Nederland komt om te zingen in kerken? Watoto, begonnen als een kerk, geeft gehoor aan de Bijbeltekst: “Ware religie is het omzien naar wees en weduwen.” Want daar zijn er in Oeganda schrikbarend veel van! Zo hebben ze Watoto Child Care Ministries en Living Hope opgericht.
Aanpak van het probleem
De kinderen die wees zijn geworden, worden opgevangen in de Watoto dorpen, waar ze samen met broers, zussen en een moeder wonen. Elk dorp is voorzien van scholen, een locatie van de Watoto kerk en een medische kliniek.
Living Hope herstelt de waardigheid van vrouwen. Het aanpakken van het probleem van de vele weeskinderen kan het beste bij de wortels beginnen: bij de vaak kwetsbare vrouwen. Bij Living Hope krijgen ze psychische en geestelijke zorg, maar zijn ze ook praktisch bezig met geld verdienen door bijvoorbeeld sieraden te maken.
Persoonlijke relaties
Ik werk hier nu als jongerenwerker in de dorpen. Zo geven we ‘life skills’ op een leuke, interactieve manier op de basisscholen. Op de middelbare scholen trainen we in discipelschap, waarbij we meer de Bijbel in duiken en vaak discussies voeren over verschillende onderwerpen.
Als jongerenwerker doe ik meer dan alleen lesgeven. Ik probeer relaties op te bouwen, zodat ik ook echt een vertrouwenspersoon voor ze kan zijn. Van die persoonlijke relaties geniet ik het meeste. Hoewel het eerlijk gezegd soms nog wel lastig is om alle namen goed te onthouden. Ook omdat ze allemaal hetzelfde schooluniform dragen.
Passie voor dans
Ook dans ik mee in de dansgroep van Watoto Church. We zijn een groep mensen met simpelweg een passie voor dans! Twee keer in de week komen we bij elkaar en geven we elkaar les in verschillende dansstijlen.
Zo nu en dan wordt de dansgroep uitgenodigd om op te treden. Ook buiten Watoto om, in bijvoorbeeld andere kerken, scholen of op festivals. Door middel van onze dans willen we iets van Jezus laten zien.
Herstel van het land
Ik vind het mooi om te zien hoe de bevolking zelf het herstel van dit land oppakt. Bij Watoto zijn de meesten vrijwilligers gewoon Oegandezen. Iedereen die onderdeel is van de kerk heeft een plek om te dienen bij Watoto, naast bijvoorbeeld een baan.
Natuurlijk heb ik ook veel armoede gezien. Dit raakte mij pas echt, op het moment dat het persoonlijk werd. Ik ken bijvoorbeeld een jonge vrouw die dag in dag uit werkt, maar nog steeds niet genoeg geld heeft om haar kinderen naar school te sturen. Dat raakt mij. Het is zoals Brook Fraser zingt: “Now that I have seen, I am responsible, now that I have hold you in my own hands, I can’t let go of you.”
Iets blijvends
Terwijl ik dit schrijf op een papiertje (er is geen stroom, dus ik kan geen computer gebruiken) geniet ik hier volop van de zon, de rijst en bonen en mama Sarah die ik op de achtergrond uit volle borst hoor zingen: “THIS IS MY SOOOOONG, THIS IS MY SOOOOOOOOONG, THIS IS MY SOOONG FOR YOUUUUUUUU…”
En ik bedenk me dat ik niet wil dat mijn bezoekjes in Oeganda gewoon bezoekjes zijn. Ik wil dat het iets blijvends is. Ook als ik terug In Nederland ben. Dan kan ik bidden voor mensen met een naam, een gezicht en hun concrete nood. Want ik geloof dat ik een verantwoordelijkheid heb voor ieder persoon die God op mijn pad stuurt.
Marilieke Brouwer