Stil – Een gedicht van Margreeth Mooibroek

stil…

een wereld

die is stilgezet

 

van binnen

zoekt

de stilte

een plek…

waar zijn we,

wat brengt het ons?

 

vele gedachten

intern

worden geschud,

dichter bij elkaar

schuurt

waar de wereld

buiten

op afstand is…

 

gevoelens

eerder

dan

begrip

triggers

in

onbekende taal

 

de roots van

wie ben Ik…

en waar mag ik zijn

worden sterker aangehaald

 

zoeken,

tasten als in het donker,

waarheid moet

opnieuw worden ontdekt

verteld

en aangenomen:

we zijn veilig

veilig in Jezus armen,

veilig aan Jezus hart!

 

dieper, intenser

vraagt Jezus

vertrouw je Mij

ook nu

ook vandaag?

 

stil mijn ziel, wees stil

en weet…

 

nieuwe oude waarheid,

leunend op Zijn beloftes

in wie Hij is

en jij mag zijn,

dit verstilde leven léven!

 

God U bent mijn God!

 

Margreeth Mooibroek